Verjaardagsfeestje!

Ik heb alle foto's nog niet, maar hier alvast een eerste indruk :)

Nieuwe T-shirt.

Ons Kaat haar feestje was de max! Ze heeft een nieuwe T-shirt gekregen!

Bumba-beloo

Ons Kaat heeft net haar verjaardagsfeestje achter de rug. De taart van de hand van Marie De Mondt was ongelofelijk mooi gedaan. We hadden een kleintje laten maken om door ons Kaat te laten vermassacreren. :)

Wat? Ben ik al 2?

Gefeliciteerd schattebol.

Death Star Canteen

Ik lag strijk met deze!

En Benny stuurde me de deze en had hetzelfde effect:

Music was my first love

Net terug van Music was my first love and it will be my last, de theatervoorstelling van Otto-Jan Ham en Stijn Van de Voorde in het splinternieuwe culturele centrum van Heist o/d Berg.
De zaal was erg mooi, het stuk genant. Ik ging met hoge verwachtingen: Stijn en Ot zijn StuBru helden en hebben een hoop fantastische programma's gemaakt, maar dit gedrocht kwam niet verder dan de banter die twee vrienden aan de toog tegen elkaar vertellen, maar dan voorzien van een powerpoint presentatie. Het geheel smaakte erg naar: "Hey! Onze programma's werken op StuBru, zullen we het ook eens in de culturele centra proberen?"
Het antwoord is neen. Driewerf neen. Er kwam geen muziek aan te pas en de straffe verhalen die het olijke duo opvoerde had een hoog je-had-er-bij-moeten-zijn gehalte. Een gemiste kans, wat mij betreft. En een deuk in hun reputatie.

Ralph Azham

Ralph Azham – Lieg je tegen de mensen van wie je houdt?

Lewis Trondheim is niet van de minste en heeft een prijzenkast die zijn talent en productiviteit onderstreept. Deze Franse meester is actief sinds de jaren 80, maar blijft vernieuwen. De Donjon reeks  is zonder twijfel zijn best gekende werk en grootste commerciële succes. Toch heeft Ralph Azham alles in huis om prima donna Donjon naar de kroon te steken. Lieg je tegen de mensen van wie je houdt?  is het eerste deel in een cyclus van drie in Trondheims beproefde stijl die zware thema’s als verlies, eenzaamheid en verloren liefde met zwarte humor kruidt. De vrolijke,  bijna kinderlijke tekenstijl  biedt het nodige tegengewicht. Trondheims vrouw Brigitte tekende voor de inkleuring die sterk bijdraagt tot de melancholie van het hoofdpersonage, maar de pasteltinten zorgen bij de flashbacks(p13,19,34) voor wat verwarring. Het duurt een tijdje voor je door hebt dat de chronologie van het verhaal wordt verbroken.  In lieg je tegen de mensen van wie je houdt? brengt Trondheim ons naar een dorpje in het koninkrijk Astolië dat constant onder bedreiging staat van de kwade horden van heer Vom Syrus. Maar het rijk is niet zonder verdediging! Tijdens elke conjunctie van Astolië ’s blauwe manen worden er inwoners van het rijk uitverkoren. Ze zijn te herkennen aan hun blauwe kleur. Ralph is zo’n uitverkorene, maar de krachten die de manen hem hebben gegeven zijn zo zwak dat hij niets kan uitrichten tegen de hordes die het rijk bedreigen. Ralph kan immers voorspellen hoeveel kinderen iemand zal krijgen en dat is nu eenmaal niet erg handig in een gevecht. Het orakel van Astolië bevestigt zijn status dan ook niet  en Ralph wordt bij zijn terugkeer van het Orakel al snel de paria van het dorp.  Als de manen bij de nieuwe conjunctie opnieuw iemand blauw kleuren, komen oude zondes aan het licht en neemt Ralph het tegen zijn zin toch op tegen de vijanden van zijn dorpje.  Trondheim creëert een sympathieke antiheld: ongeliefd door een omgeving die hem steeds wreder en wreder behandelt. De lezer kan niet anders dan van de eerste pagina aan de kant van het slungelachtige hoofdpersonage staan terwijl hij zich van het ene misverstand naar het andere beweegt. Het eerste deel van deze Ralph Azham trilogie is een pareltje, maar zoals wel vaker voorkomt, is deze eerste aflevering een pilot die de lezer hongerig moet maken naar het vervolg. De lezer heeft dan de keuze: wachten op de verzamel box of zich nu een beetje ergeren aan de cliffhanger.

**** zeer goed, opvallend

I makkelijke lectuur

O_o

1000'ste post!

1000 posts. Hopla.

Blij!

Mijn meisje is altijd blij, maar met haar schildpadvormige zandbak is het alle dagen feest!

Toertocht FC 't Kapelleke

Vandaag was het mijn eerste echte conditietest na 6 maand trainen. 45 km in de Langdorpse bossen. Ik ben er levend door geraakt. Mijn kameraad Tom (ofte De Steurs) heeft een bende ongeregeld rond zich opgetrokken die in los/vaste groepjes elk weekend gaan fietsen. Allen in dezelfde outfit maar van een ander conditieniveau. Tom had net een splinternieuwe Cube Acid gekocht, maar bleek te sterk voor zijn ketting. Een sjans dat Frank een ketting pons bij had of ze hadden hem met de helicopter moeten gaan halen :)

Iedereen heeft wel wat pech gehad vandaag. Ward en Raf hebben moeten opgeven, ik ben stevig gevallen, Frank had last van de warmte en de bergjes bleven maar komen. De laatste 15 kilometers waren pijnlijk, maar ik heb het gehaald! Nu is het wachten op de Scott van een zekere vriend van me en we zijn weer vertrokken!

Oh ja, ik was nogal vuil geraakt ;)

Ik heb scheve tenen, ik weet het.

Plaat van de maand

Bart B More - The Bass
Eerste keer gehoord in de promomix die Skyve deed om zijn nieuwe single Bass Mongol te promoten. Geen slechte plaat, maar deze Dirty Beats uit Holland zijn echt om mee uit te pakken op café. Ze smaken naar Surkin en dat kan nooit slecht zijn.

Google +

Google + was een goed idee, maar het lijkt alsof niemand meedoet!