The Pacific

De makers van Band of Brothers.
Steven Spielberg en Tom Hanks als exec producers.
HBO event
Nu op Canvas.

The Pacific. Kijk ernaar. Trust me.

Ziek zijn als een echte man.

Vandaag nog thuis, net wakker en ik voel me beter. Dinsdagavond ziek geworden tijdens de kookles van 't KVLV. Ik heb nog mee kunnen koken, de soep nog kunnen eten, maar toen ze de varkenreepjes voor de wok begonnen te bakken ben ik moeten vluchten of ik had het voor iedereen verpest. Misselijk manneke. Fok joeng. Bij mijn schoonouders in 't slaap gevallen tot Kristin me om elf uur uit de zetel roerde. Thuis alles kwijtgeraakt. Ge weet wel: niet kunnen kiezen welke nooduitgang ge het eerst moet gebruiken. Ik had al sinusitis en ik kan u nu zeggen: kotsen als ge niet door uwe neus kunt ademen komt erg dicht bij wat volgens mij moet voelen als waterboarding. De dag erop naar de dokter geweest, die ontdekte buikgriep, maar ook wat gerommel in mijn longen en na de blaastest bleek dat ik 100cc minder longinhoud had dan bij de vorige test, ik liep dus al een tijdje met bronchitis rond (wat verklaart waarom ik de laatste tijd zo verschrikkelijk moe ben geweest) ik dacht dat dat hoestje wel weer zou overgaan. Niet dus.

Discretie vereist

Beste Inbev,
ik ben momenteel in het bezit van de allerlaatste volledige bak Stella Artois op het Noordelijk Halfrond. Deze clandestien genomen foto in bijlage als bewijs. Ik kan op dit moment de precieze locatie van de allerlaatste volledige bak Stella Artois op het Noordelijke Halfrond (mogelijk ook het Zuidelijke) niet vrijgeven. Hij is veilig, dat is het belangrijkste.

Ik ben bereid om deze allerlaatste bak Stella Artois (van het respectievelijk Noordelijk en Zuidelijk halfrond) aan uw diensten af te staan, maar U begrijpt, beste Inbev, dat de waarde ervan ondertussen toegenomen is van de originele 14,98€ (leeggoed inclusief) tot 2.000€ (leeggoed inclusief).

Ik verwacht eerstdaags van u een reactie zodat we deze transactie snel kunnen afronden. Snelheid is geboden aangezien de veiligheid van mijn gezin in het gedrang dreigt te komen.


Vriendelijke groet,


Sam

Shoot me now

Ben terug wakker nu. Vanmorgen met rillingen wakker geworden, pijne benen, pijne armen, druk op mijn ogen. En de hoest. Oh god.
De dokter zei dat het Mexicaanse was. Ik heb Stephan gebeld en hij heeft de collega's verwittigd. Dafalgan helpt weer, maar ik kan zeggen dat ik me nog nooit. NOOIT zo mottig gevoeld heb.

Goeie vader dat ik ben he. Het eerste dat mijn dochter van mij krijgt is een virale infectie. De dokter zegt dat ze in principe gevrijwaard is. De borstvoeding zou haar moeten beschermen. Kristin moet wel gevaccineerd worden. Dikke kak. Kakkkkkk.

Voor iedereen die me de laatste week gezien heeft, ik zou in principe besmettelijk geweest zijn van afgelopen maandag. Hou de symptomen in het oog. Hoesten, spierpijn, druk achter uw ogen, evenwichtsstoornissen,...

Sorry hoor. Ik kan er ook niks aan doen.

Het verhaal

Mijn vrouw is mijn dochter aan het eten geven, dus profiteer ik ervan om het verhaal van ons Kaat uit de doeken te doen.

Het begon allemaal hiermee:


En dat veranderde in wat wel vijf minuten leek in onderstaande:



Kristin's zwangerschap liep van een leien dakje. Een feit waar velen van jullie getuige van geweest zijn. Onze gynecoloog omschreef ons Kaat als een Standaard Baby, waar we beiden blij om waren.

Vorige week maandag had Kristin haar eerste dag bevallingsverlof en ze had de hele dag doorgebracht met Thuis'jes kijken en rondlummelen, iets wat ik enkel kon toejuichen want 1: ik was van die afleveringen Thuis vanaf en 2: ze ging eindelijk is wat gas terugnemen en relaxen.

Die maandagavond kwam ik thuis van Vilvoorde, geen vuiltje aan de lucht. Toen ik informeerde naar haar dag vernam ik bovenstaande, ik reageerde met lofuitingen om meteen daarna te vernemen dat ze zich toch al de hele dag een beetje raar had gevoeld.

Raar.

Mmmmm.

Niet veel later was de stop eraf.

Oh-O

We hadden goed opgelet tijdens de zwangerschapslessen van de Bakermat en we wisten beiden dat als de slijmprop de benen nam, er in principe nog tijd genoeg was (weken, in sommige gevallen). Dus wij gezellig de zetel in om een filmpje te kijken. Een film die we beiden niet al te denderend vonden, maar dat kon ook te maken hebben met het feit dat Kristin haar raar gevoel al snel was veranderd in een regelmatig terugkerend raar gevoel. Om de 10 minuten ongeveer.

Oh-o

Wij ons bed in daarna, maar het was al duidelijk waar de nacht ging eindigen. De Weeën (dat woord moet ge met een hoofdletter schrijven, uit respect) kwamen regelmatiger, namen toe in intensiteit en rond twee uur belden we voor het eerst de materniteit. Die raadden ons aan om het nog even te bekijken omdat er nog een waterkansje was dat de Weeën weer zouden wegebben. Toen we om 5 uur nog eens belden, zaten we een half uur later in de auto.

Ik heb nog nooit in mijn leven zo snel in Leuven gestaan. Het was vroeg, maar Kristin zag het helemaal zitten:





De Weeën werden sterker en eens geïnstalleerd in de arbeidskamer danste mijn vrouw om de Weeën te onderdrukken. Ze danste vrienden. Wie haar kent, zit nu achter het scherm te knikken :)


De ontsluiting volgde niet vlot genoeg en al snel hoorde we dat ons kindje een sterrenkijkertje was en dat de vlotte zwangerschap geen garantie was voor een snelle bevalling. Fien was Kristin ondertussen voorgegaan en mijn vrouw was er van overtuigd dat voor haar hetzelfde lot was weggelegd. Niets was minder waar.

De pijn begon snel te overheersen nadat de vliezen gebroken waren en rond de middag koos Kristin voor een epidurale. Het was op dat moment duidelijk dat we nog niet aan de suikerbonen waren.



Wachten dus. En dat hebben we gedaan. We hebben gezellig gebabbeld tot Koninckx, onze gyneco, langskwam om de hartoontjes te checken en Kristin te onderzoeken.

Niet lang daarna begon de trage dag ineens snelheid te winnen: meeduwen in de arbeidskamer, 10cm ontsluiting, verloskamer, bloed, tranen, pijn....

Kaat.





Mijn vrouw is een kampioene. De goden lachen, ze fronsen en alles komt goed.

Weekend Review

Weekend was te kort, gewerkt, gefeest, gewerkt en Harry Potter gezien. Twee handvaten zo goed als af, eentje bijna klaar. Ik moet dringend mijne lijm is gaan halen bij de baas.

Kinderkamer

Ja dames en heren ja, de tappisseur komt volgende week vrijdag! Dan hopelijk de laminaat gelegd krijgen in de dagen die volgen en dan zijn we klaarrrrrrrr voor de meubeltjes.

Sound of Music

Kristin heeft "Op zoek naar Maria" op VTM van erg dichtbij gevolgd. Het musical genre gaat haar nogal nauw aan het hart en gisterenavond is dat tot de climax gekomen. Stadsschouwburg Antwerpen, Balkon, Sound Of Music. Ze heeft van elke second genoten. Ik moet tot mijn scha en schande toegeven dat nadat ik van het initiële: "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH" vanaf was, er best van genoten heb. (In het Engels is daar een mooi woord voor: cringe) Binnen het medium was deze productie perfect uitgevoerd. Het is een Nederlandstalige musical dus een beetje awkwardness is te verwachten, maar toch waren de vertalingen van dergelijk niveau dat het geen pastiche van het origineel werd. Of is dat sowieso een contradictie? ;)
Het enige echte minpunt was de bevolkingsgroep die hun collectief iets te grote reet in de kleine rode stoeltjes perstte. Ritmisch geklap, antwoorden op dialoog (de dialoog op de scene, that is.), chips en luid commentaar. VTM in da house, maar ik vermoed dat dat van bij de start de bedoeling was. Ik heb vaak last van plaatsvervangende schaamte en gisteren heb ik mijn hartje helemaal kunnen ophalen.

Captain Obvious

Ik heb de ijskast hoger gezet. Of is het lager?... Fuck.