Hoog bezoek

Lang geleden, toen ik mijn petjes nog achterstevoren droeg en er rotsvast van overtuigd was dat ik een wetstraatjournalist ging worden, gingen mijn toenmalige vriendin, nu vrouw, Kristin en mezelf op bezoek in het verre Dudelange.  Een klein Luxemburgs gehucht waar Kristins oude studiemakkers Rebecca en Yves zich hadden gevestigd. Ik denk met warmte aan die tijd terug en ik krijg het warm als ik terugdenk aan de vele avonturen die we daar beleefden. We zien elkaar niet vaak, twee a drie keer per jaar, ze wonen nu in Sint Lievens Houten-niet bij de deur- en wanneer we afspreken hebben we dan ook veel in te halen. Praten, eten,  gaat nog even goed als vroeger. Het GEZUIP daarentegen begint wat moeilijker te gaan. Maar, zoals het avonturiers betaamt laten we ons niet kennen.