De leeswolf begint me te vertrouwen, lijkt me. Ze sturen me 4 strips per keer op om te recenseren. Je hoort me niet klagen. Onderstaand een van de eerste reeksen waar ik niet anders kon dan ze af te branden.
De Verborgen
Geschiedenis – Het einde van Camelot
De oude miljonair Howard
Hugues slaagt erin om de Amerikaanse maffia er van te overtuigen de
Amerikaanse President John F. Kennedy te vermoorden. Hugues draagt een onbeschreven haat voor J.F.K. die hij de
‘Katholiek met Hazentanden’ noemt. Kennedy moet dood en ondanks Hugues’ falende gezondheid slagen zijn
plannen wonderwel. Aan de andere kant van de wereld komt Curtis Hawke Saint John Philby op het spoor, de
moordenaar van Curtis’ vrouw. Aangespoord door de magistraat Erlin en een
jonge leerlinge stort Curtis zich op
de jacht.
De Verborgen
Geschiedenis vertelt het verhaal van De
Magistraten: halfgoden die sinds het begin der tijden met elkaar strijden
om de heerschappij over de mensheid. In Het
einde van Camelot is de grootste rol weggelegd voor Erlin, de magistraat van het schild
en de penning, die zijn agent Curtis
Hawke helpt strijden tegen Saint James Philby, agent van Dyo, de magistraat van de bokaal. Scenarist Pecau geeft lessen
in moderne geschiedenis, maar creëert
een alternatieve achtergrond om de gebeurtenissen te verklaren (in dit geval de
moord op J.F.K). De combinatie van echte geschiedenis, alternatieve
geschiedenis, de zeer uitgebreide mythologie rond de magistraten en hun agenten
maakt dat De Verborgen Geschiedenis
voor nieuwe lezers een bijna onbegonnen taak is. De introductie van de
personages op de binnenflap is veel te summier om met enig begrip van de
beweegredenen van de protagonisten aan het verhaal te beginnen. Pecau’s
scenario springt van het ene personage naar het andere zonder enige plausibele
link en gaat van de ene gebeurtenis naar de andere zonder de lezer wat
achtergrond te geven. Het verhaal is rommelig, zit vol met oude clichés (de
introductie van een rebelse leerlinge – toevallig met dikke borsten- voor Curtis Hawke, is slechts een van de vele
voorbeelden, p27) en maakt het geheel onbegrijpelijk. Liefhebbers van het
fantasy genre zullen zich ongetwijfeld door de magistrale covertekening van
Manchu en Vatine laten verleiden, maar gaan gegarandeerd teleurgesteld
achterblijven. De verwijzing naar Camelot is dan ook goedkoop: geheimen op de
bodem van een meer? Gelukkig verzachten de tekeningen van Igor Kordey het
lijden. Kordey’s werk schippert tussen sterk realisme (p 28) en summiere
schetsen (p35) en slaagt erin Pecau’s gezwam van wat duiding te voorzien. De
kracht van de tekeningen wordt nog aangescherpt door het sterke werk van
colorist Len O’Grady, die net als Kordey al voor Marvel mocht werken. Je vraagt
je af wat die twee met een andere scenarist hadden kunnen bekokstoven.
Kwaliteit: * slecht
Moeilijkheidsgraad: III – voor specialisten
De Verborgen
Geschiedenis – Watergate
Watergate schetst
de avonturen van een bende nonchalante bush
pilots die tijdens het Vietnam conflict de bevoorradingsroutes tussen de
verschillende Amerikaanse kampementen moeten openhouden. Het verhaal wordt
gekleurd met een streepje Voodoo in de Cambodjaanse jungle terwijl aan de
andere kant van de wereld Reka (de
magistraat van speer en staf) door haar broer Erlin (de magistraat van het schild en de penning) aan heroïne ten
onder gaat.
Naar goede gewoonte in de reeks ‘De Verborgen Geschiedenis’ is Watergate
een nieuwe opstapeling van clichés. In deze twintigste editie put scenarist Pecau
ongebreideld uit de rijke collectie Hollywood films die het Vietnam conflict
als onderwerp hadden. Zonder enige schroom mengt Pecau wederom moderne
geschiedenis met zijn eigen verzinsels in een schamele poging tot een
alternatieve verklaring voor de gebeurtenissen in het verleden. Apocalypse Now, een van Francis Ford
Coppola’s meesterwerken wordt schaamteloos gekopieerd, tot en met de dikke
blanke man die in de diepe jungle verscholen zit. Tekenaar Kordey kan niet
anders dan een persiflage tekenen van een zwetende Marlon Brando. Ook in deze editie wordt de eeuwige status quo
tussen de Magistraten, halfgoden met
ongelofelijke krachten, in stand gehouden. Elke vorm van karakterontwikkeling
ontbreekt en de rode draad doorheen de serie is erg ver te zoeken. Pecau
aarzelt er ook niet voor om op p23 schaamteloos die andere reeks: Major Arcanum (Pecau-Damien) te pluggen
om een onomwonden gat in de verhaallijn te dichten. De bush pilots die geschetst worden en de heroïne die ze moeten
smokkelen, zijn rechtstreeks gekopieerd uit de film ‘Air America’, waar een jonge Mel Gibson en een toen nog drugsvrije
Robert Downey Jr. de affiche van sierden. De opzet van De Verborgen Geschiedenis is om waargebeurde verhalen van een
alternatieve uitleg te voorzien. Watergate
geraakt niet verder dan een flauwe kopie. Kordey’s tekenwerk en O’Grady’s
inkleuring zijn, zoals verwacht, van een uitmuntende kwaliteit. De
covertekening van Manchu en Vatine doen, tegen beter weten in, de onoplettende
lezer zin krijgen om de strip open te slaan. Watergate is het eerste deel van een tweedelige cyclus, maar ook
hier zal een nieuwe lezer voor een bijna onmogelijke taak staan: het verhaal is
zo gefragmenteerd en de introductie zo summier dat de daden van de
hoofdpersonages roekeloos en ongegrond lijken. Wederom mag de vraag gesteld
worden: wat zouden Kordey en O’Grady tevoorschijn kunnen toveren met een
scenarist als pakweg Arleston (verscheidene reeksen) of Leo (verre werelden,
Aldebaran,...) aan het roer. Misschien toch even Uitgeverij Sylvester opbellen.
Kwaliteit: * slecht
Moeilijkheidsgraad: III voor specialisten.
Ik krijg een feature in de wolfsprent van maart! Jippies.
