Waar was ik gebleven? Ergens bij de afbraak. De foto's die ik tot nu toe gepost hebben zijn niet helemaal chronologisch. Ik moet toegeven dat zonder Kristins notities alle happenings in mijn herinnering één groot geheel vormen. Speciale vermelding voor het weekend toch waarin het dak er letterlijk afging. Mijn broer Stef, onze pa, mijn schoonbroer Steven en mijn schoonvader Paul waren allen present, speciale mention toch voor Nonkel Erik die als een berggeit, ongestoord door vertigo en en met zekere doodsverachting van de ene keper naar de andere sprong, vaker wel dan niet voorzien van een of meerdere kettingzaag. Jezus Christus ik was blij toen dat dak in de container lag. Ik krijg er nog kiekenvlees van als ik door de foto's loop.
 |
| Een trofee, een van de laatste aandenkens aan de Gust Dekeyser, binnenkort te bezichtigen in het Verloren Stoveke |
 |
| Vuil dat we waren |
 |
| Met enige authoriteit werd het eerste gat geslagen |
