Queens of the Stone Age - sportpaleis 12/11/23

 Afgelopen zondag nog eens naar Antwerpen afgezakt met Vincent, onze Stef, de Woot en de Euli om QOTSA in het echt te zien. Voor mij was het van een of andere Rock Werchter geleden dat ik ze nog live gezien had, maar ik ben wel één van die krokodillen die hun passage op RW 2003 gezien heeft, toen Songs For The Deaf een jaar oud was en Dave Fucking Grohl mee op zomertoernee was. Dat concert en die Werchter heeft een blijvende indruk op me gemaakt, niet in het minste omdat de Euli toen in de Demer gevallen is (spoiler alert: he was fine).

Terug naar 2023. Het concert werd voorafgegaan door twee voorprogamma's, het voor mij nobele onbekende Deep Tan, het kan aan de geluidskwaliteit liggen, maar dat trok op geen fluit. Gevolg door The Chats, een kwartet shed rockende Australiërs die we kennen van hun hit 'Smoko', 'Pub Feed', 'Temperature', we waren ze bijna als headliner gaan zien in Trix dit jaar had ik niet in het ziekenhuis gelegen. Ze speelden hun punk snel waarop het hardcore begon te lijken en ik was he-le-maal mee. 

En dan kwamen ze. De legende uit Palm Springs Josh Homme met de immer trouwe Troy van Leeuwen aan zijn zijde. De bassist en drummer ken ik nog steeds niet bij naam ook al doen ze al mee sinds Villains (denkik).

Het concert was geweldig. De bindteksten volgens verwachten lame, maar dat werd goed gemaakt omdat de Queens openden met Regular John uit hun eerste titelloze plaat ergens uit de diepe jaren 90. Mijn avond was al goed. De rest van de setlist was een bloemlezing uit hun hits en de platen waarvan Homme vindt dat het hits hadden moeten geweest zijn, maar de volledige zaal was verrast toen hij het zeer zelden live gespeelde 'Leg of Lamb' ten berde bracht. Die song stond op Rated R (waar ook Better Living Through Chemistry op stond), de plaat die door de meeste QOTSA fans onder hun beste werk wordt gesorteerd. 

In elk geval: het was een feest. De nieuwe nummers zijn nog wat wennen, maar na 27 jaar is Homme en zijn band nog steeds 1 van de beste live acts die momenteel actief zijn. Je had er bij moeten zijn. Of je kan de Vincent zijn blog lezen, dat is quasi hetzelfde. 

Muziek

Letterlijk jaren geleden ontdekte ik via Beiruts single Nantes Le Blogotheque. Een Frans youtube kanaal dat op een erg creatieve manier bands uit hun normale habitat haalde en ze op vreemde plaatsen hun muziek liet brengen. Alle stukjes zijn op een erg herkenbare manier gefilmd. Ze hebben een beeldtaal ontwikkeld die zich nog het beste laat omschrijven als Instagramvideo. Film, met een filtertje. Een mooi voorbeeld hiervan hieronder. Local Natives met de hipster hit who knows, who cares.



Le Blogotheque brengt een verfrissende mix aan indie, maar ik ontdekte vandaag dat ze live optredens eigenlijk opnieuw hebben uitgevonde . Akoestische opnames van bands op tour zijn niet langer de statische showcases in een muziekwinkel. Bands worden eender waar gedropt met enkel een gitaar als reddingsboei. Een trend om toe te juichen. België blijft niet achter. Ineens staan The Van Jets hun single Broken bones te busken op de VRT toren en zingen de jongelingen van Balthazar op het dak van De Kruitfabriek van The oldest of sisters.



Surf eens rond. Je wordt er blij van.

Noisy Bastards WTF

Derdes!

lest we forget

De VAAAK geimiteerde, maaaaar nooooooit gekopieeerde, geeeeste vaaan de laaaaampe.

Joeng, kiekevel.

Spotify

Ik heb een love-affair met Spotify. Een weekje geleden de Premium beginnen testen en het is on-ge-lo-felijk goed gemaakt. Net ontdekt dat je op basis van een van je eigen liedjes een radio station kan starten. Door spotify aan te geven of je hun selectie goed of slecht vindt kan je de radiozender helemaal finetunen naar je persoonlijke smaak. Terwijl ze dat doen creëren ze een lijstje met de nummers die je thumbs up gegeven hebt om zo een hele nieuwe afspeellijst automatisch te genereren.

Waarom ik dit niet een jaar eerder heb ontdekt is me nog steeds een raadsel.

Nieuwe Azealia Banks.

90-ties foute trance feel.

Plaat van de maand

Yes.

Plaat van de maand

Wolfgang Gartner - Spacejunk
Yeah yeah yeah yeah yeah BRRRM BRRRM BRRRM :)

Plaat van de maand

Mikey J FT UK Female allstars.

De beat. Amai diene beat.

Noisy Bastards.

Op 17/2 is het weer muziekkwis van Oud Leiding Chiromeisjes Baal. I got the gang back together. We hebben het de laatste jaren erg serieus genomen. Dat gaat deze keer niet anders zijn.

Ze hadden een echte band moeten zijn :)

source

Plaat van de maand

Tis gewoon een, Tis gewoon een, Tis gewoon een   BROODZAK


GABRIEEEEEEL 


:)

Cirque Royale

Mijn lieftallige vrouw had me voor mijn verjaardag tickets cadeau gedaan om in het Cirque Royal naar Agnes Obel te gaan kijken. Als je er nog niet geweest bent: het is een aanrader. Fantastische locatie.

De show begon met twee voorprogramma's. De eerste was de zoveelste singer/songwriter en kon niet echt boeien. Het tweede voorprogramma: Liz Green, was een ontdekking. Een klein meisje met een stem die recht uit de jaren 20 komt. Ze zou negro spirituals kunnen zingen en er mee wegkomen. Voor de liefhebbers:

Agnes' concert was magisch. Ze werd vergezeld van een celliste (mét loopstation) en een Schotse sirene met harp. Obels repertoire beperkt zich voorlopig tot één cd'tje, een hitje en wat covers, dus de set duurde niet erg lang. Toch was ze volmaakt. Het tweede bisnummer was een oude Schotse folksong: Katie Cruel. Met zoveel emotie gebracht dat de zaal na de laatste noten haar adem inhield.

Music was my first love

Net terug van Music was my first love and it will be my last, de theatervoorstelling van Otto-Jan Ham en Stijn Van de Voorde in het splinternieuwe culturele centrum van Heist o/d Berg.
De zaal was erg mooi, het stuk genant. Ik ging met hoge verwachtingen: Stijn en Ot zijn StuBru helden en hebben een hoop fantastische programma's gemaakt, maar dit gedrocht kwam niet verder dan de banter die twee vrienden aan de toog tegen elkaar vertellen, maar dan voorzien van een powerpoint presentatie. Het geheel smaakte erg naar: "Hey! Onze programma's werken op StuBru, zullen we het ook eens in de culturele centra proberen?"
Het antwoord is neen. Driewerf neen. Er kwam geen muziek aan te pas en de straffe verhalen die het olijke duo opvoerde had een hoog je-had-er-bij-moeten-zijn gehalte. Een gemiste kans, wat mij betreft. En een deuk in hun reputatie.

Plaat van de maand

Bart B More - The Bass
Eerste keer gehoord in de promomix die Skyve deed om zijn nieuwe single Bass Mongol te promoten. Geen slechte plaat, maar deze Dirty Beats uit Holland zijn echt om mee uit te pakken op café. Ze smaken naar Surkin en dat kan nooit slecht zijn.

Queens

Ik heb ze gemist in de AB. Ik heb ze gemist op Werchter. Maar hier kan je hun optreden van gisteren nog bekijken. Wees snel.

Goose/Synrise gecovered door Jef Neve

Net binnengekregen se!

Extern geheugen

School is cool - In want of something
Foster the People - Pumped up kicks
Chase & Status - No problem
Miles Kane - Rearrange

Moet ik nog kopen op Itunes

Chase & Status

Ik kijk graag naar My Set Rules, een programma dat jonge bedroom dj's een kans geeft op een doorbraak. (Ze maken gebruik van- bij gebrek aan een betere omschrijving- het 'komen eten' principe) Raving George, zat in het eerste seizoen en heeft net de dj contest van Switch op StuBru gewonnen. Het kind krijgt mainstage op Tomorrowland als forum. Talking about breakthrough opportunities.

Anyhoo, haar keuze voor de boiler room, krijgt mijn plaat van de maand stempel. And that's saying something.

My Set Rules! - Fragment Q by My Set Rules! - seizoen 2

Ik kijk erg graag naar My Set Rules een programma op JIM TV dat nieuwe dj's een kans geeft. Het programma volgt het "Komen Eten" principe: vier man, ieder doet zijn ding en iedereen geeft zijn mening en de punten die daarbij horen.
Er zitten pareltjes tussen, maar Fragment Q steelt tot nu toe de show. Erg goed gedaan. Hij is nogal een arrogante aap, maar dat moeten alle superstar dj's wel wat zijn.