Doom!

The Vince of Darkness en the Lars of Darkness. Hier afgebeeld in een zonnig groen Ardens bos.

Terug van londen

Het is een wild weekendje geweest: twee keer bijna ons vliegtuig gemist, het vreemde londense verkeer getrotseerd, turks gegeten, cider gedronken, zoals socialites in de hotelbar van het hilton ge-gin toniced, murray zien verliezen van rafa en ons verbaasd over de lelijkheid van het engelse volk. Het was een super weekend, wel blij dat mijn meisje terug in de buurt is.

Virgil England

Shit man, ik moet Nadine gaan gelijk geven: ik lig echt achter met mijn blogwerk. Kei veel interessante zaken hebben het weblicht nog niet gezien. Ik ben wat afgeleid geweest de laatste tijd. Bon. Soit. Virgil England.

Mr England is in mijn wereldje een erg leuke figuur die niet alleen fantastische messen maakt, maar zijn kunde tot zulk een niveau heeft gebracht dat hij een fantasiewereld nodig heeft om zijn (soms erg vreemde) creaties te kunnen kaderen. Eind oktober zakte ik met mijn broeders Jos en Tim af naar Solingen om een speciale tentoonstelling van 's mans werk te gaan bekijken. We werden niet teleurgesteld.

 Virgil baseert al zijn werk in een wereld die hij de 'Het Lands' noemt en heeft, net zoals Tolkien dat ooit gedaan heeft, een zeer gedetailleerde wereld geschapen. Rassen, kasten, geopolitieke situatie, lay of the land, ... het maakt niet uit, de man heeft het uitgewerkt en beschreven. Al zijn kunstwerken zijn gerealiseerd door authentieke 19de eeuwe technieken te gebruiken (hij beschrijft deze technieken als de beste analoog voor het tijdsperk waar zijn Hetlands nu in zitten.)

Ik vond het leuk, maar het is voor de liefhebbers (zoveel is me ondertussen ook al duidelijk geworden :)