Kleine update ramen en deuren

De werken schieten zeer goed op! Het ziet er echt zeeer goed uit.
foto's en uitgebreid verslag volgt later, als de Sam terug is van de Dominicaanse!
Groetjes
Kristin

Jawadde

Het is bijna zover! Nu maandag gaan de ramen en deuren geplaatst worden. Casteels, de huisleverancier heeft het contract gewonnen en het glas staat al in de hof. Ik kan mijn ruiten al herkennen, nu moet er nog aluminium rond en moet heel het spel in de gevel gesmeten worden. We hebben er lang op gewacht. Het gaat mega zijn!

PU-schuim

Gisteren heb ik de wonderen van PU-schuim (of Polyurethaan) ontdekt! Dat goedje is pretty fucking amazing. Ge spuit dat eender waar en dat zet uit om een water-en winddichte afsluiting te vormen. En als het helemaal uitgehard is, kunt ge gewoon de uitstulpingen er afsnijden. Er zijn sommige merken die zelfs overschilderbare schuimpjes maken.

Ge moet er wel voor zorgen dat ge het spul niet op uw kleren krijgt (of op uw handen for that matter) want ge plakt zó vast aan de muur. Geloof me.

Huis update

Dus, hier de bergplaats. You Rang Milord?

Ons huisje krijgt een thuis

Sinds kort heeft de Herseltsesteenweg 209 er een nieuwe inwoner bij, genaamd Frol, zoals je eerder al kon lezen op deze blog.

Nu, Frol, die een trol is, heeft sinds deze week een echt huisje. Nee, het is geen trollen huis, maar een betonnen huis, met liefde en noeste arbeid gemaakt door de beste vrienden van Sam en Kristin.

Ter illustratie hierbij enkele foto's:

Wijnfeesten Wezemaal

On-ge-lo-fe-lijk goede zaterdag gehad. Eerst wat klusjes thuis, maar die waren snel uit de weg. In de namiddag waren het wijnfeesten in Wezemaal waar Tim een tafeltje met messen had en een veldsmidse, de bedoeling was dat we afwisselden aan het vuur zodat er altijd wel wat bekijks was.





Ik heb me fantastisch geamuseerd en tegelijkertijd een stuk of drie dingen klaargemaakt voor een handvat. Mijn eigen mesje lag tussen Tim's werk en de meeste mensen konden dat van mij er niet meteen uithalen. Dat kan twee dingen betekenen: ofwel zágen ze mijn klein prul niet tussen al die machetes, ofwel ziet het er geloofwaardig uit. Judge for yourself:



Veel volk gezien: Litrik en Siggi (en een hoopje van hun kokeneten volkske), ons ma en onze pa, Rudi, Eliane, Silke, Eric, Chris, den Euli, Daisy, Stefan en Tine. Stef en Tine hadden er een dagje van gemaakt en zijn 's avonds mee naar de Aarschotse feesten geweest (hierover meer in de volgende post). Monza was machtig, het fenomeen Regi sloeg alles.

Bergplaats

Dit weekend ook voor de eerste keer mortel gemaakt en gaten in de muren opgevuld. Dat lukte vrij goed. In de bergplaats daarentegen moest een stukje opnieuw met Knauf bezet worden, de knauf mixen is één zaak, het ook correct tegen de muur smeren is iets helemaal anders. Ben wel trots op het resultaat, ook al zou eender welke stukadoor bij het eerste zicht in katzwijm vallen. Dikke laag witte verf eroverheen en niemand weet daar iets van.

Coniferen

Vandaag hebben we de coniferen aan de zijkant van ons huis gekortwiekt. Ik had er zo een ongelofelijke schrik voor omdat ik dacht dat we dat nooit in één keer zouden gedaan krijgen, maar het is ons gelukt. Blote-knieën-dank voor onze Pa, Steven, Steven D.B en de Gino. Zonder hun zou het ganz selbstverständlich niet gelukt zijn.

Zo zág het eruit:



Dit was tijdens:



En het resultaat:



Ik ben pompaf en ik denk dat de boys dat ook waren. Blij dat het achter de rug is.

Smis

Vandaag 27 geworden en dat gevierd met mijn smis op te kuisen. Dit, tot grote consternatie van mijn vrouw, die had gedacht dat ik in het Land wilde gaan hangen. Niet dus. Morgen gaat de werkbank er in en kan ik beginnen inrichten. En mijn aambeeld in Schriek gaan halen! Jeuj! Sebiet gaan we nog een hapje eten in Keerbergen met de mammies en de pappies en dan komt de Eule nog wat bier drinken denk ik. Zeer mooie dag geweest en het lijkt erop dat het nog gaat beteren. Ik kan echt nooit nog terug gaan werken zenne. Veel te relax geworden :)

Vakantiewerk III

Het was al donderdag vandaag, de tijd vliegt dus besloten we gisterenavond om vandaag op tijd uit onze nest te komen om dingen te gaan doen. Dat is dus kei hard gelukt! Vandaag hebben we de markt gedaan, de winkels bezocht, 30 kilometer gefietst en heb ik met de Manticore Boys een zeer vruchtvolle meeting gehad. Op dit eigenste moment zit mijn lieve schoonzus Nadine met haar zus te keuvelen op ons terras. Een gevulde dag, een gebruinde dag een complete dag. Ik heb wel niks constructiefs met mijn smis gedaan, maar dat kan morgen nog.

Vakantiewerk II

Kristin doet de Bolognaise!

Vakantiewerk

Gisteren, getuige de foto, heb ik de zandbak leeggeschupt en het zand over verscheidene lokaties verdeeld. (Als er iemand van jullie een paar kruiwagens wit speelzand kan gebruiken, kom maar halen.) Vandaag dan een beetje de AVEVE gesponsord en Kristin haar kruidentuintje is klaar om ingezaaid te worden. Ben ondertussen helemaal gebakken, het is minstens dertig graden. Alles bakt in de zon. Sebiet mijn smiske opkuisen ze. Aaaaaah, peace and quiet :)

Hof en Stront

Achteraan in de tuin, stond er tot voor gisteren een taak op mij te wachten: de compostbak van de vorige eigenaar. Gevuld met gelijke delen keukenafval, snoeisel en hondenstront. Ik weet niet zeker of jullie iets van composteren kennen, ik in ieder geval niet, maar wat ik wel weet is simpel: dat moet leven. Daar moeten pieren in zitten, kleine beestjes doorkruipen,... enzovoort. Je krijgt daar zo'n haak bijgeleverd om de inhoud op te luchten en er voor te zorgen dat het boeltje niet begint te stinken. De vorige eigenaar had het daar zo niet mee, zodat de inhoud van mijn compostbak een soort van gelatineuze klomp biomassa geworden was, waar je met de beste wil van de wereld de aarbeien niet meer mee kon bemesten. Daarnaast stond hij ook niet al te stabiel op zijn grondplaat, met als gevolgd dat we hem niet konden verplaatsen. Aangezien de container na twee weken een doorn in mijn oog, een angel in mijn zij, een smet op mijn verder (zo goed als) vlekkeloze pelouse, moest dat ding dus weg. Gisteren heb ik dan het oude hondenhok afgebroken, de bakstenen die de vloer opmaakten netjes weggestapeld om vervolgens een gat in de grond te graven dat qua diepte overeenkwam met de hoogte van mijn schouders. Nen diepe put dus. Toen ik daarmee klaar was en met het overkappen wilde beginnen, moet ik toegeven, was de moed me helemaal ontglipt. Gelukkig was Benny daar om me een handje toe te steken en vooral mijn moraal er terug boven op te krijgen. Het kappen was redelijk snel geregeld en het dichtgooien nog meer. Vanavond de hoge druk reiniger erop, de rest van de aarde uitvoeren en dan kan er weer een item van onze to do lijst gestreept worden. Volgen de week: de smis en de zandbak!

Middagpost

Ooit al gehoord van Processierupsen? Wij wel. De laatste twee weken kon je me gemakkelijk aan de zijkant van ons huis vinden, starend naar de gigantische coniferen die de zijkant van onze hof ontsieren, op zoek naar voorgenoemde snoodaards. De vorige eigenaar had ons verteld dat er twee jaar geleden een kolonie van eerder vermelde rabauwen zich koning had gemaakt van de daarnet vermelde sappigheid. Mijn logischerwijze kritische reactie werd door de voormalige eigenaar afgedaan als een grauwe onderschatting. Er was namelijk kalk aan te pas moeten komen. Kalk. Nu, de meest afdoende manier om processierupsen te bestrijden (en ik mag me op het theoretische vlak hiervan gerust reeds een expert noemen) is tweedelig: wegzuigen en wegbranden. Respectievelijk als ze nog klein zijn en net voor ze gaan verpoppen (ze zijn dan ook het gevaarlijkst.) De brandharen van deze struikrovers zijn voorzien van mierenzuur en een weerhaakje en zijn daarbovenop ook nog eens microscopisch klein. Het gevolg hiervan is dat ze gemakkelijk door de wind kunnen meegevoerd worden met chaos, anarchie en het algehele verval van normen en waarden als gevolg.
Ik overdrijf natuurlijk. Je krijgt er stevige uitslag van, die ongeveer twee weken duurt, maar verder valt het blijkbaar best mee.
Waarom nu die kalk? Bjorn, de vorige eigenaar vertelde me dat ze de coniferen zouden afbranden om de tot bloedens toe vermelde schobbejakken te verdelgen. Het gevolg daarvan had zonder twijfel een huisvormige fakkel geweest. Vandaar dus die kalk, branden was geen optie.

Ik heb ondertussen al vele soorten rupsen gezien, maar tot nu toe waren het enkelingen, nooit de terroristische stoeten die google me beschrijft. Daar komt ook nog bij dat het soort processierups dat zijn intrek neemt in coniferen nog nooit is waargenomen in West Europa. Dat zal door al die kalk komen.

To Do

Het is eigenlijk een hoop nonsens, maar het is toch leuk om dingen af te kunnen strepen. Van verbouwen tot PMD buiten zetten, hier is ons to do lijstje!

Mijn grasmachien

Toen we ons huis kregen, nu twee weken geleden, kregen we daar ook een hof bij. Een hof die tot dan toe schandelijk slecht was onderhouden. Om het tij (lees oerwoud) te keren (lees te bedwingen) heb ik het tweede weekend dat we hier waren een splinternieuw grasmachien van Brill gekocht. Naft, Briggs&Stratton motor, zelftrekker, centrale maaihoogte instelling, warp drive the works. Ik had niet gedacht dat ik het in me had, maar ondertussen bevestigt Kristin het ook: ik zou wel eens groene vingers kunnen hebben. Shit man, wie had dat ooit gedacht.

Closure

Gisteren bij onze huisbaas Marc langsgeweest om de laatste prullen te regelen. Waarborg, bakken,.. ge weetwel. Vandaag dan nog is gepasseerd om de nieuwe huurster Ylke op weg te helpen. Het is helemaal achter de rug nu.
Gisteren was het voor de Marc precies wel een emotioneel moment: toen we buitengingen zei de mens: "Sam, ge waart den beste huurder die ik ooit gehad heb." En het kan misschien naïef zijn, maar ik was geneigd hem te geloven. Nog meer door het feit dat toen we effectief buitengingen hij tegen mij zei: "onthoudt me he."
Het was bijna genoeg om 4 jaar scheve briefkes goed te maken.

Bijna.

Ik heb hem dat laatste beloofd. Dat kon er nog wel af.

"Een schans dat we het apprtement propel heben achtergelaaten."

Verlanglijstjes

Afgelopen zondag waren we binnenzitten beu (Ikea op zaterdag is nog erger dan binnenzittn) en zijn we een spaghetti gaan eten op het terras van de loft. Tijdens ons gesprekje werd zeer snel duidelijk dat we nog wat serieus wat werk voor de boeg hebben, maar dat is helemaal ons eigen schuld. Ons huisje is perfect bewoonbaar, mits een klein onderhoudswerkje links en rechts (waarvan ik er een paar zelf veroorzaakt heb), maar we hebben nogal wat plannen. Drie bierkaartjes vol om precies te zijn.

Klets!

nog fottos.

Foto verhuis 2

Nog meer van dat moois.