Vandaag bij Sigge en Laurent langsgeweest. Ik had de lange in de vakantie nog gezien, maar Sigrid was bijna een jaar geleden, het was precies slechts van gisteren geleden.
zondag 4 september 2011
Twee blondjes
Vandaag bij Sigge en Laurent langsgeweest. Ik had de lange in de vakantie nog gezien, maar Sigrid was bijna een jaar geleden, het was precies slechts van gisteren geleden.
maandag 29 augustus 2011
Recensies
Swamp Thing – Deel 4
Het witte krokodilachtige wezentje Swamp zag het levenslicht in de vroege nillies maar kwam pas echt in de spotlight in 2006 tijdens de stripwedstrijd van Het Parool, een Nederlands dagblad. Floris Oudshoorn, scenarist en tekenaar kaapte de tweede plaats weg en kreeg publicatieruimte. Swamp, Stikey het stekelvarken, Teddy de Beer en de politie-aapjes vormen samen met Tofu de geweldige een vaste cast waar Oudshoorn zich duidelijk goed bij voelt: vijf jaar na zijn doorbraak ligt ‘Deel 4’ in de winkelrekken, uitgegeven door Oog&Blik, een imprint van De Bezige Bij. Deze uitgeverij is niet van de minste, met reeksen zoals Tardi’s Sluipschutter, Trondheims Vloek van de paraplu en iets dichter bij Oudshoorns genre: Windigs Heinz en Pieter de Poortere’s Boerke. Oudshoorns tekenstijl is glad, scherp en komt goed tot zijn recht dankzij de simpele pagina- indeling: gag stroken met drie vakjes worden afgewisseld met paginabrede single frames (pag 5) en worden door Bunk Timmer volgens een erg vast stramien van kleur voorzien: scherp en primair in de voorgrond, pastel op de achtergrond. Een look & feel die meteen herkenbaar is als een gag-album en die door haar herkenbaarheid meteen verwachtingen creëert. Net zoals de vorige edities zijn een hele hoop stroken voorgepubliceerd in Het Parool en Veronica magazine maar tijdens het lezen kan je niet anders dan je afvragen wat de selectiecriteria van de respectievelijke hoofdredacteurs waren. Na een paar pagina’s wordt snel duidelijk dat Oudshoorn zich de stijl en absurde humor van zijn genregenoten Marc Retera of de Belgische Nix probeert aan te meten. Spijtig genoeg slaagt hij er niet in om zijn absurde humor te doen overkomen zodat het geheel erg snel verzandt in een moeras van voorspelbaarheid en clichés. Het niveau van Oudshoorns humor is zo beschamend laag dat de schaarse brokjes originaliteit er compleet hilarisch door lijken. Het is wachten tot pagina 25 vooraleer Swamp Thing de verwachtingen die het drie vaks format creëert met gorilla’s inlost. Oudshoorns geesteskind is erg populair in Nederland en dat is oogenblik/de bezigebij natuurlijk niet ontgaan. De uitgeverij is helemaal van plan om met Swamp Thing in het populaire gag-genre ook ten zuiden van de landsgrenzen wat geld in het laatje te brengen. Het valt nog af te wachten of de zwaargewichten van het genre (DirkJan, Heinz of iets dichter bij huis: Kinky&Cosy) hun schapruimte in de Belgische stripspeciaalzaken zullen moeten afstaan.
Kwalitatieve beoordeling: ** Matig
Moeilijkheidsgraad: I makkelijke lectuur.
zondag 28 augustus 2011
Welkom Nina
Saar en Stefan hebben een dochtertje. En ik ben nu een nonkel. Een nonkel! En kristin is tante! Tante kiki! Jawadde.
dinsdag 23 augustus 2011
maandag 22 augustus 2011
De goden lachen, de goden fronsen
Mama nog tien dagen langer in de kliniek. Een nieuwe operatie komt er voorlopig niet.
Ik ga mijn spreuk moeten aan passen: De goden lachen, fronsen, geven met één hand en nemen met de andere.
Maar dat wordt ineens zo lang!
Ik ga mijn spreuk moeten aan passen: De goden lachen, fronsen, geven met één hand en nemen met de andere.
Maar dat wordt ineens zo lang!
vrijdag 19 augustus 2011
Botb(r)eu(k)
Onze pa was zijn bot na drie dagen al beu en hij is er ondertussen al 4 keer afgeweest. Nog 3 weken te gaan :)
woensdag 17 augustus 2011
Zomervakantie
Het zit er weer op. We zitten allemaal terug in de machine. De samenvatting is onderweg, deze was te mooi om enkel voor mezelf te houden.
zaterdag 13 augustus 2011
maandag 1 augustus 2011
zondag 31 juli 2011
maandag 18 juli 2011
HP Deathly Hallows Tier 2
Gisterenavond in de VIP lounge van Utopolis Mechelen HP7/2 gaan kijken. De zaal was superleuk, de film een aanfluiting van het boek, de reeks en de mythologie.
Yeah I said it.
zaterdag 16 juli 2011
donderdag 7 juli 2011
woensdag 6 juli 2011
maandag 4 juli 2011
Eerste keer kermis
Eendjes vissen
Pintje drinken
Bleiten op de draaimolen
Wat een dag dames en heren!
Pintje drinken
Bleiten op de draaimolen
Wat een dag dames en heren!
Mesje
Een Roleplay mesje voor Stefan. Granadillo handvat, zwarte fiber spacer, roestvrij Helle lemmet en een met de hand genaaide leren schede. De mens was er blij mee.
Nieuwe lay-out
Ik zat er al een tijdje op te kauwen. Het werd tijd dat ik de oude lay-out dumpte voor iets nieuws. Er zit een social media link in, ik weet dat sommigen daar op zaten te wachten en de reacties, de tags en de indeling is wat getweaked. Work in progress.
Weekend review
Het is een bewogen weekend geweest. Werchter op vrijdag was de moeite, zij het een van de vreemdste edities sinds jaren. Triggerfinger, de enige band die we echt van start to finish gezien hebben, was super overtuigend. Hun meesterschap van de stoner rock is indrukwekkend. Ruben Block zou in QOTSA niet misstaan. Geen enkel lid van triggerfinger trouwens.
Zaterdag was het dan feest O.R, de tweejaarlijkse hoogmis van de Leuvense onderzoeksraad. De festiviteiten hadden plaats in Gent.
Kristin is verdiend gehuldigd voor haar rol in de organisatie en was daar erg blij om
An Vano was niet opgezet met al dat lof.
Meisjes toch!
Zondag zijn we gaan soldenshoppen, op babybezoek geweest en zijn we met ons Kaat naar de kermis geweest! Foto's en relaas volgt!
Zaterdag was het dan feest O.R, de tweejaarlijkse hoogmis van de Leuvense onderzoeksraad. De festiviteiten hadden plaats in Gent.
Zondag zijn we gaan soldenshoppen, op babybezoek geweest en zijn we met ons Kaat naar de kermis geweest! Foto's en relaas volgt!
vrijdag 1 juli 2011
woensdag 29 juni 2011
The Goonies
donderdag 23 juni 2011
Goosemusic — SYNRISE – JEF NEVE PIANO VERSION
Goosemusic — SYNRISE – JEF NEVE PIANO VERSION
Hier zie je de man zelf aan het werk.
Hier zie je de man zelf aan het werk.
Vrouwen in 't Wit
Zonder twijfel de moeilijkste tot nu toe:
Vrouwen in het Wit – Als een zwerende vinger & Bloedlegerig
Cauvin, de ouderdomsdeken van het striptekenaarsgilde en zijn poulain Bercovici mogen met recht en reden grootmeesters van de gag genoemd worden: Agent 212, De Psy, Cédric en de Gieren zijn slechts een kleine greep uit Cauvins oeuvre en Bercovici, 'Berco' voor de vrienden, heeft met zijn Grand Panic Circus en de Cactus Club zijn laatste visuele gag nog niet getekend. Beide heerschappen zijn al jaren goed op elkaar ingespeelde maatjes ( Cauvin ontdekte Bercovici tijdens een signeersessie, ergens in de diepe jaren 80) en dat merk je ook aan hun werk. Cauvin is op zijn best in dit medium en slaagt er steeds in om in een genre waar je van zou verwachten dat alles allang is gezegd iets nieuws te verzinnen. Als een zwerende vinger en Bloedlegerig zijn respectievelijk editie 32 & 33 van hun bestseller reeks Vrouwen in 't wit en ook al is de humor niet van dat niveau dat je er schuddebuikend uit je zetel van valt, is het toch moeilijk om de boekjes niet in een keer uit te lezen. Ook in deze edities mogen we op een aantal usual suspects rekenen: de vrolijke poetsvrouwen (in 'Als een zwerende vinger' wordt op p18 zelfs verwezen naar een vroeger album om de spanning en misschien de verkoop wat op te drijven!), de jonge dokteres en haar neurotische ouders,... Bercovici & Cauvin schuwen geen enkel cliché en werken met zorg alle kleine kantjes af die aan een ziekenhuis en het onvermijdelijke bezoek behoren. Bercovici heeft in het verleden bewezen verscheidene tekenstijlen machtig te zijn, maar voor Vrouwen in 't Wit houdt hij het bij zijn meteen herkenbare grillige en cartooneske lijnvoering. Berco suggereert de karakters met een slechts een paar lijnen, negeert proportie en menselijke anatomie en creëert grote vlakken, klaar om door Studio Leonardo van de harde, bijna primaire kleuren voorzien te worden die tekenend zijn voor het merendeel van de Dupuis reeksen. Het zal de ongeruste echtgenotes en lanterfantende chirurgen die Bercovici's pagina's vullen worst wezen. Van exorcisme tot bedpannen, van jaloezie tot openbare dronkenschap, alles is bespreekbaar en alles mag rekenen op een vleugje absurditeit. Vrouwen in 't Wit: niet innoverend, maar goed gemaakt in een genre dat niet kapot kan.
Vrouwen in het Wit – Als een zwerende vinger & Bloedlegerig
Cauvin, de ouderdomsdeken van het striptekenaarsgilde en zijn poulain Bercovici mogen met recht en reden grootmeesters van de gag genoemd worden: Agent 212, De Psy, Cédric en de Gieren zijn slechts een kleine greep uit Cauvins oeuvre en Bercovici, 'Berco' voor de vrienden, heeft met zijn Grand Panic Circus en de Cactus Club zijn laatste visuele gag nog niet getekend. Beide heerschappen zijn al jaren goed op elkaar ingespeelde maatjes ( Cauvin ontdekte Bercovici tijdens een signeersessie, ergens in de diepe jaren 80) en dat merk je ook aan hun werk. Cauvin is op zijn best in dit medium en slaagt er steeds in om in een genre waar je van zou verwachten dat alles allang is gezegd iets nieuws te verzinnen. Als een zwerende vinger en Bloedlegerig zijn respectievelijk editie 32 & 33 van hun bestseller reeks Vrouwen in 't wit en ook al is de humor niet van dat niveau dat je er schuddebuikend uit je zetel van valt, is het toch moeilijk om de boekjes niet in een keer uit te lezen. Ook in deze edities mogen we op een aantal usual suspects rekenen: de vrolijke poetsvrouwen (in 'Als een zwerende vinger' wordt op p18 zelfs verwezen naar een vroeger album om de spanning en misschien de verkoop wat op te drijven!), de jonge dokteres en haar neurotische ouders,... Bercovici & Cauvin schuwen geen enkel cliché en werken met zorg alle kleine kantjes af die aan een ziekenhuis en het onvermijdelijke bezoek behoren. Bercovici heeft in het verleden bewezen verscheidene tekenstijlen machtig te zijn, maar voor Vrouwen in 't Wit houdt hij het bij zijn meteen herkenbare grillige en cartooneske lijnvoering. Berco suggereert de karakters met een slechts een paar lijnen, negeert proportie en menselijke anatomie en creëert grote vlakken, klaar om door Studio Leonardo van de harde, bijna primaire kleuren voorzien te worden die tekenend zijn voor het merendeel van de Dupuis reeksen. Het zal de ongeruste echtgenotes en lanterfantende chirurgen die Bercovici's pagina's vullen worst wezen. Van exorcisme tot bedpannen, van jaloezie tot openbare dronkenschap, alles is bespreekbaar en alles mag rekenen op een vleugje absurditeit. Vrouwen in 't Wit: niet innoverend, maar goed gemaakt in een genre dat niet kapot kan.
Extern geheugen
School is cool - In want of something
Foster the People - Pumped up kicks
Chase & Status - No problem
Miles Kane - Rearrange
Moet ik nog kopen op Itunes
Foster the People - Pumped up kicks
Chase & Status - No problem
Miles Kane - Rearrange
Moet ik nog kopen op Itunes
Anonymous
Ik volg met veel Gusto de internets en de lulzboats die er op varen. Maar dit
kan ik enkel toejuichen. :)
kan ik enkel toejuichen. :)
woensdag 22 juni 2011
Zaterdag
Oboi oboi oboi. Ik ga zaterdag kayakken en mountainbiken tussen Petit-Han en Durbuy.
Ik kijk er naar uit! Manneke! Ik hoop mijne kodak terug te vinden tegen dan.
The Pacific
De makers van Band of Brothers.
Steven Spielberg en Tom Hanks als exec producers.
HBO event
Nu op Canvas.
The Pacific. Kijk ernaar. Trust me.
Lore is gedoopt!
Onze kodak is vermist, dus ik moet het met wazige telefoonfoto's doen óf ik kan den deze gebruiken. Hier staat ze beter op :)
dinsdag 21 juni 2011
Chase & Status
Ik kijk graag naar My Set Rules, een programma dat jonge bedroom dj's een kans geeft op een doorbraak. (Ze maken gebruik van- bij gebrek aan een betere omschrijving- het 'komen eten' principe) Raving George, zat in het eerste seizoen en heeft net de dj contest van Switch op StuBru gewonnen. Het kind krijgt mainstage op Tomorrowland als forum. Talking about breakthrough opportunities.
Anyhoo, haar keuze voor de boiler room, krijgt mijn plaat van de maand stempel. And that's saying something.
Anyhoo, haar keuze voor de boiler room, krijgt mijn plaat van de maand stempel. And that's saying something.
Herseltsesteenweg
De brug over de Herseltsesteenweg die het landhoofd over de velden met de kokerbrug en de Gijmelsesteenweg verbindt is bijna af. Het perspectief is me nog vreemd, maar de brug lijkt er ondertussen altijd al geweest te zijn.
Schoonbroer
Stefan wordt volgende week woensdag mijn schoonbroer en was zo goed me afgelopen weekend mee te nemen op zijn vrijgezellen weekend. Twee dagen verbroedering met wild paintballen, zwanworsten boeffen uit het blik en veel te veel drank. Glorious.
Hier is de man zelf!
Tanden poetsen
Onze dochter is gisteren voor de 20ste keer vermaand! Ze is een al een groot meisje geworden. We staan nu op mama's rubbermaid stapje om onze tanden te poetsen. Ik smelt elke keer.
vrijdag 17 juni 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)