Woensdagavond met mijn neef Vincent de nieuwe Bond gaan zien. Het is evenzeer een aanrader als een stijlbreuk. Geen Q, geen Martini, geen hoogtechnologische snufjes. Hij bangt zelfs de Bond girl niet. (Hij doet er wel eentje binnen along the way, maar het was snel duidelijk dat die een complete Deus Ex Machina was om Bond's flieter wat lucht te geven) De film was rauw, bloederig en Daniel Craig speelt bond zoals hij eigenlijk zou moeten gespeeld worden. Was Casino Royal een overgang van de scheefzakkerij die Brosnan ten berde had gebracht, dan is Quantum of Solace het mes dat de navelstreng met de traditie doorsnijdt. Of mogen we de bondfilms als een genre beginnen bestempelen? Het was in ieder geval de moeite.
Achteraf in de bar beland. Ik zien onze Vince niet veel en dan kan het al gemakkelijk eens laat worden. Net geen hoofdpijn de dag erna.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Long ago in a galaxy far away.