Recensies

De leeswolf begint me te vertrouwen, lijkt me. Ze sturen me 4 strips per keer op om te recenseren. Je hoort me niet klagen. Onderstaand een van de eerste reeksen waar ik niet anders kon dan ze af te branden.

De Verborgen Geschiedenis – Het einde van Camelot

De oude miljonair Howard Hugues slaagt erin om de Amerikaanse maffia er van te overtuigen de Amerikaanse President John F. Kennedy te vermoorden. Hugues draagt een onbeschreven haat voor J.F.K. die hij de ‘Katholiek met Hazentanden’ noemt. Kennedy moet dood en ondanks Hugues’ falende gezondheid slagen zijn plannen wonderwel. Aan de andere kant van de wereld komt Curtis Hawke Saint John Philby op het spoor, de moordenaar van Curtis’ vrouw.  Aangespoord door de magistraat Erlin en een jonge leerlinge stort Curtis zich op de jacht.

De Verborgen Geschiedenis vertelt het verhaal van De Magistraten: halfgoden die sinds het begin der tijden met elkaar strijden om de heerschappij over de mensheid. In Het einde van Camelot is de grootste rol weggelegd voor Erlin, de magistraat van het schild en de penning, die zijn agent Curtis Hawke helpt strijden tegen Saint James Philby, agent van Dyo, de magistraat van de bokaal. Scenarist Pecau geeft lessen in  moderne geschiedenis, maar creëert een alternatieve achtergrond om de gebeurtenissen te verklaren (in dit geval de moord op J.F.K). De combinatie van echte geschiedenis, alternatieve geschiedenis, de zeer uitgebreide mythologie rond de magistraten en hun agenten maakt dat De Verborgen Geschiedenis voor nieuwe lezers een bijna onbegonnen taak is. De introductie van de personages op de binnenflap is veel te summier om met enig begrip van de beweegredenen van de protagonisten aan het verhaal te beginnen. Pecau’s scenario springt van het ene personage naar het andere zonder enige plausibele link en gaat van de ene gebeurtenis naar de andere zonder de lezer wat achtergrond te geven. Het verhaal is rommelig, zit vol met oude clichés (de introductie van een rebelse leerlinge – toevallig met dikke borsten- voor Curtis Hawke, is slechts een van de vele voorbeelden, p27) en maakt het geheel onbegrijpelijk. Liefhebbers van het fantasy genre zullen zich ongetwijfeld door de magistrale covertekening van Manchu en Vatine laten verleiden, maar gaan gegarandeerd teleurgesteld achterblijven. De verwijzing naar Camelot is dan ook goedkoop: geheimen op de bodem van een meer? Gelukkig verzachten de tekeningen van Igor Kordey het lijden. Kordey’s werk schippert tussen sterk realisme (p 28) en summiere schetsen (p35) en slaagt erin Pecau’s gezwam van wat duiding te voorzien. De kracht van de tekeningen wordt nog aangescherpt door het sterke werk van colorist Len O’Grady, die net als Kordey al voor Marvel mocht werken. Je vraagt je af wat die twee met een andere scenarist hadden kunnen bekokstoven.

Kwaliteit: * slecht

Moeilijkheidsgraad: III – voor specialisten

De Verborgen Geschiedenis – Watergate

Watergate schetst de avonturen van een bende nonchalante bush pilots die tijdens het Vietnam conflict de bevoorradingsroutes tussen de verschillende Amerikaanse kampementen moeten openhouden. Het verhaal wordt gekleurd met een streepje Voodoo in de Cambodjaanse jungle terwijl aan de andere kant van de wereld Reka (de magistraat van speer en staf) door haar broer Erlin (de magistraat van het schild en de penning) aan heroïne ten onder gaat.

Naar goede gewoonte in de reeks ‘De Verborgen Geschiedenis’ is Watergate een nieuwe opstapeling van clichés. In deze twintigste editie put scenarist Pecau ongebreideld uit de rijke collectie Hollywood films die het Vietnam conflict als onderwerp hadden. Zonder enige schroom mengt Pecau wederom moderne geschiedenis met zijn eigen verzinsels in een schamele poging tot een alternatieve verklaring voor de gebeurtenissen in het verleden. Apocalypse Now, een van Francis Ford Coppola’s meesterwerken wordt schaamteloos gekopieerd, tot en met de dikke blanke man die in de diepe jungle verscholen zit. Tekenaar Kordey kan niet anders dan een persiflage tekenen van een zwetende Marlon Brando.  Ook in deze editie wordt de eeuwige status quo tussen de Magistraten, halfgoden met ongelofelijke krachten, in stand gehouden. Elke vorm van karakterontwikkeling ontbreekt en de rode draad doorheen de serie is erg ver te zoeken. Pecau aarzelt er ook niet voor om op p23 schaamteloos die andere reeks: Major Arcanum (Pecau-Damien) te pluggen om een onomwonden gat in de verhaallijn te dichten. De bush pilots die geschetst worden en de heroïne die ze moeten smokkelen, zijn rechtstreeks gekopieerd uit de film ‘Air America’, waar een jonge Mel Gibson en een toen nog drugsvrije Robert Downey Jr. de affiche van sierden. De opzet van De Verborgen Geschiedenis is om waargebeurde verhalen van een alternatieve uitleg te voorzien. Watergate geraakt niet verder dan een flauwe kopie. Kordey’s tekenwerk en O’Grady’s inkleuring zijn, zoals verwacht, van een uitmuntende kwaliteit. De covertekening van Manchu en Vatine doen, tegen beter weten in, de onoplettende lezer zin krijgen om de strip open te slaan. Watergate is het eerste deel van een tweedelige cyclus, maar ook hier zal een nieuwe lezer voor een bijna onmogelijke taak staan: het verhaal is zo gefragmenteerd en de introductie zo summier dat de daden van de hoofdpersonages roekeloos en ongegrond lijken. Wederom mag de vraag gesteld worden: wat zouden Kordey en O’Grady tevoorschijn kunnen toveren met een scenarist als pakweg Arleston (verscheidene reeksen) of Leo (verre werelden, Aldebaran,...) aan het roer. Misschien toch even Uitgeverij Sylvester opbellen.

Kwaliteit: * slecht

Moeilijkheidsgraad: III voor specialisten.

Ik krijg een feature in de wolfsprent van maart! Jippies.