De Meute

Huurlingen – De meute van de Griffioen

De meute is oud geworden. Heer Griffioen en zijn huurlingen zijn jaren geleden uit elkaar gegaan en de oude krijgsheer is, net als zijn oorlogshonden, grijs geworden.  Heer Griffioen, die nu bekend staat als landheer Kam-Um leeft vredig op zijn landgoed aan de rand van de orcse beschaving. Samen met zijn intendant Mo-Kua is hij de laatste verdedigingslinie tegen een groot kwaad dat de 8 orcse stammen van het eiland beschermt. Welk kwaad? Honderden jaren geleden verenigde de zoon van een Orc en een half god het eiland van de Orcen. Na zijn dood verdeelden zijn negen zonen het keizerrijk van de vader. De sluwste van de broers, vervuld van afgunst en bezoedeld door het pact met een eeuwenoude geest-demon, zette zijn broers zodanig tegen elkaar op dat de oorlog die volgde het eiland bijna verscheurde.  Toch zou de sluwe Su-Gi uiteindelijk ten onder gaan. Als de dapperste van zijn zussen in een poging de conflicten te doen stoppen de valse broer dodelijk kan verwonden,  ontsnapt de geest-demon. Alle veten tussen de broers worden vergeten en samen trekken ze een magische barrière op tegen de duistere krachten van de oude geest-demon. De oude barrière is afgezwakt en de kleine dorpjes in de schaduw van de muur worden steeds vaker getergd door aanvallen van Goels, duistere Orcen die onder invloed van de geest-demon helemaal gek zijn geworden. Heer Griffioen is op zichzelf en zijn intendant aangewezen, de shogun van Nio maakt geen aanstalten zijn land te helpen verdedigen. Het is tijd om de meute weer bijeen te roepen. Maar zou scheurtand, grauwdans, heraut en vrouwe vlinder zich hun oude geloften nog kunnen herinneren?

Huurlingen is een pareltje. U leest dat goed. Een pareltje. Een eiland vol met Orcen? Samoerai orcen? Een oude huurlingen meute die ondanks alles zichzelf terug achter een vergeten banier schaart?  Moet ik nog doorgaan? De Meute van de Griffioen is een mix van shogun, spaghetti western en heeft een verhaallijn die al in vele Hollywood films ten berde is gebracht. Het “Let’s get the gang back together” effect werkt op het grote scherm (Ocean’s 11, The Rat pack, Unforgiven, Wyatt Earp, etcetera) en in stripvorm is het om duimen en vingers bij af te likken. Het verhaal staat sterk op zich en zou zich perfect met menselijke hoofdpersonages kunnen uitrollen. Ik ben erg blij dat Jarry, Deplano en Fabris voor Orcs gekozen hebben.  Jarry kennen we nog van Les Brumes D’asceltis (in een mistig verleden nog vertaald en uitgegeven door Talent Uitgeverij) en het meer recentere Blackwood. Jarry dist humor en fantasy op die door Italiaanse meester Paolo Deplano van  Wizards of The coast waardig artwork voorzien wordt. Haal deze editie in huis en bestel meteen de volgende, dat ga ik ook doen.