Er stonden er drie, ik heb ze dan maar allemaal meegenomen. Moeilijk aan te geraken momenteel. De Paters brouwen net genoeg om zich in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Dat maakt het product schaars en blijkbaar exclusief want Orval is een beetje een hype aan het worden. Maakt mij niet uit. De grote Orval schaarste van '12 is voorbij :)
Analytics
woensdag 6 juni 2012
Fruitboer
Toen we vorig jaar ons huis wilden verkopen hebben we onze tuin helemaal omgetoverd tot een bastion van gezelligheid. We hebben het terrasje achteraan in de tuin helemaal opgefrist en een fruithoekje gecreëerd. De aardbeien en tafeldruiven beleven nu hun tweede seizoen in Aarschot en er beweegt vanalles. Fantastisch om zien.
dinsdag 5 juni 2012
Hoog bezoek
Gino en Gitte zijn ons Mona komen bezichtigen afgelopen week. De zon scheen en de BBQ heeft gebrand. Nog hoog bezoek gehad in het laat zelfs!
maandag 4 juni 2012
zondag 3 juni 2012
Kapitein Winokio
Mijn god we hadden ons goed voorbereid. We gingen naar de kapitein op aan raden van Karen die met Oscar en de Viktor tot hard-core fans mogen gerekend worden.
We waren niet voorbereid op ons Kaat haar panische reactie toen de Kapitein en de matrozen op het podium stormden. Het kind zat te rillen van de schrik en riep: "Itte is bang! Itte is bang!" Needless to say we zijn moeten vluchten. De mensen keken raar. :-/
Er waren verzachtende omstandigheden. Later die dag zaten we bij de dokter van wacht, onze duts had 40 graden koorts en zat blijkbaar op een bronchitis te broeien.
Ze blijft een schrikschijter natuurlijk. :)
Welkom thuis feestje
Mona weegt 3kg340 nu! We zijn helemaal gerustgesteld. Ze eet vlotjes, ze slaapt mooi. We hebben een tijdje geleden een welkom thuis feestje gedaan. Het was een feest!
woensdag 23 mei 2012
dinsdag 22 mei 2012
maandag 21 mei 2012
MTB team: De Noenkels
Weekend review
Er zat veel vlees aan het weekend! Ik had congéke op vrijdag! Donderdag hebben we vooral gehangen, vrijdag ben ik gaan fietsen (voorspelbaar, ik weet het), zaterdag was het welkom thuis feestje voor ons Mona en zondag weer gaan fietsen en Tim+Karen op bezoek gehad. We hebben ons niet verveeld. Foto's staan nog op de kodak, ambetant.
zaterdag 19 mei 2012
Recensiewerk - Mossad
Mossad (special
operations) – De mol van het Elysée
Sven Allen,
professor aan het Instituut voor Politieke Wetenschappen, zit in een zeldzaam rustig hoekje van de Parijse
Boulevard Saint-Germain koffie te drinken met zijn vriendin Jessie. Op een
boogscheut van hun geflirt laat de ene na de andere geheim agent van Mossad het leven. Hetzelfde gebeurt in
Malta, maar daar lijkt Yoni, Allens zoon, in het midden van de
wervelstorm te zitten. Yoni is
namelijk in zijn vaders voetstappen getreden en maakt deel uit van Mossad. Het
enige verschil: vader zit niet langer in actieve dienst en is helemaal niet op
de hoogte van zijn zoons avonturen. Maar dat zal niet lang meer duren. Na de
aanslag volgt een wervelwind van geweld, intrige, politiek, het gekende recept.
Allen zal terug de actieve dienst in
moeten. En snel.
Mossad, kort voor HaMossad Le Modi’in ule Rakidim Meyuchadim kan letterlijk vertaald worden als ‘Instituut voor inlichtingen en bijzondere operaties’. Het instituut, zoals het vaak genoemd wordt, is de Israëlische versie van het Amerikaanse Central Intelligence Agency, de geheime dienst dus. De Mossad beschouwt zichzelf als de beste geheime dienst ter wereld. Op hun website zijn ze vrij open over hun activiteiten: beschermen van de grenzen, Joodse gemeenschappen waar dan ook ter wereld beschermen, informatie verzamelen, contraterrorisme,… het leest als een boodschappenlijstje. Maar als je de auteurs Bartoll en Rovero moet geloven is Mossad heel wat meer. En Bartoll zou het moeten weten: hij was immers jarenlang correspondent voor de grootste persagentschappen ter wereld en claimt redelijk wat actie van dichtbij gezien te hebben. Hij had misschien iets beter moeten kijken. Een spionagethriller pennen over de Mossad is een leuk idee, maar spijtig genoeg slagen de auteurs er niet in om iets echt boeiends te creëren. Bartolls vertelstijl is stijf, wat alle intriges (en er zijn er een hele hoop) doen overkomen als een opsomming. De myriade aan personages die Bartoll nodig heeft om zijn verhaal vorm te geven maakt dat je na pagina 20 moet beginnen terugbladeren om te kunnen blijven volgen. Daar heeft het genre wel vaker last van. Tekenaar Pierpaolo Rovero, alumni van de Disney Academy in Milaan, heeft een leuke tekenstijl, maar moet duidelijk tot het uiterste gaan om het broodnodige realisme te leveren dat een genre zoals de spionagethriller nodig heeft. Het geheel is flets, wat door de erg donkere inkleuring van Véronique Robin niet wordt goedgemaakt, en komt niet verder dan het zoveelste verhaal over terrorisme, verstopte bommen en daddy issues. Erg leuk onderwerp maar toch eentje om snel te vergeten.
Mossad, kort voor HaMossad Le Modi’in ule Rakidim Meyuchadim kan letterlijk vertaald worden als ‘Instituut voor inlichtingen en bijzondere operaties’. Het instituut, zoals het vaak genoemd wordt, is de Israëlische versie van het Amerikaanse Central Intelligence Agency, de geheime dienst dus. De Mossad beschouwt zichzelf als de beste geheime dienst ter wereld. Op hun website zijn ze vrij open over hun activiteiten: beschermen van de grenzen, Joodse gemeenschappen waar dan ook ter wereld beschermen, informatie verzamelen, contraterrorisme,… het leest als een boodschappenlijstje. Maar als je de auteurs Bartoll en Rovero moet geloven is Mossad heel wat meer. En Bartoll zou het moeten weten: hij was immers jarenlang correspondent voor de grootste persagentschappen ter wereld en claimt redelijk wat actie van dichtbij gezien te hebben. Hij had misschien iets beter moeten kijken. Een spionagethriller pennen over de Mossad is een leuk idee, maar spijtig genoeg slagen de auteurs er niet in om iets echt boeiends te creëren. Bartolls vertelstijl is stijf, wat alle intriges (en er zijn er een hele hoop) doen overkomen als een opsomming. De myriade aan personages die Bartoll nodig heeft om zijn verhaal vorm te geven maakt dat je na pagina 20 moet beginnen terugbladeren om te kunnen blijven volgen. Daar heeft het genre wel vaker last van. Tekenaar Pierpaolo Rovero, alumni van de Disney Academy in Milaan, heeft een leuke tekenstijl, maar moet duidelijk tot het uiterste gaan om het broodnodige realisme te leveren dat een genre zoals de spionagethriller nodig heeft. Het geheel is flets, wat door de erg donkere inkleuring van Véronique Robin niet wordt goedgemaakt, en komt niet verder dan het zoveelste verhaal over terrorisme, verstopte bommen en daddy issues. Erg leuk onderwerp maar toch eentje om snel te vergeten.
Kwaliteit: ** matig
Moeilijk: II
vrijdag 18 mei 2012
donderdag 17 mei 2012
Op visite
Ons Kaat heeft een nieuw zeteltje! Je kan het uitklappen naar een klein bedje. Te cute voor woorden. Alle meisjes op bezoek vonden het de max.
woensdag 16 mei 2012
De oude melkerij
De Melkerij St Isidoor stopte in de jaren '70 haar productie. In haar tijd was het een erg sterk merk en een van de stopplaatsen van de tram die Aarschot met de omringende dorpjes verbond. Zo lang ik me kan herinneren had Tractor Elsen de gebouwen in gebruik, tot zij in de mid nillies uitweken naar de industriezone in het Nieuwland van Aarschot. Deze week is de afbraak begonnen. De foto is wat ongelukkig, omdat ik hem in 7 haasten heb genomen, dus je kan het beeldje van St Isidoor niet zien staan. Ik vraag me af of ze het uit de nis zullen halen voor de gevel naar beneden komt.
Zo zag ze er vroeger uit:
Zo zag ze er vroeger uit:
Omnivit
Ons Kaat begint het nu toch wat moeilijk te krijgen. Slapen lukt niet goed meer. Met een beetje omnivit komen we er wel :)
dinsdag 15 mei 2012
Fietskar
Ik heb ze nog niet getest, maar ons Kaat vindt ze in ieder geval fantastisch. Cadeau'tje van 350€.
Danku C.M :)
Danku C.M :)
maandag 14 mei 2012
Werken
vrijdag 11 mei 2012
Othello
Net Othello gezien in cc Zwaneberg. De Spelerij, een relatief nieuw theatergezelschap onder leiding van Paula Bangels bracht hun eigen interpretatie van een van de Bards grootste werken. Othello is een klassiek Grieks drama: liefde, jalousie, bedrog, dood. De Spelerij brengt een oud thema en turnt het om naar een contemporaine setting: business, office gossip, overspel, moord. Erik Goossens, die we nog kennen van Vandenbossche electronics, zit in een glansrol als Iago (Jago), de slechterik die Othello (rol van Matthias Sercu) de dieperik in duwt. Shakespeare is onverdund niet naar iedereens smaak, maar De Spelerij mengt net genoeg neon licht en office tactics in hun spel dat het geheel erg herkenbaar wordt. Zoals Nathalie, een van mijn cultuurdates placht te zeggen: "Ik was precies aan het overwerken." 450 jaar later, en de grote thema's zijn nog niet veranderd. Dit stuk is een mooie illustratie voor het origineel, maar kan het niet vervangen. Vele nuances uit de orinele tekst gaan verloren in de zeer restrictieve bewerking: de dialoog is beperkt maar functioneel. Veel van het drama dat terug te vinden is in de originele tekst gaat verloren, maar dat is niet erg: De Spelerij roert en maakt Shakespeare toegankelijk voor een veel breder publiek (getuige de rijen die voor de middenschool waren gereserveerd) en dat is op zich al een verdienste.
donderdag 10 mei 2012
Metekindje/Petekindjes dag
Meter Nadine is met ons Kaat op uitstap geweest samen met Dana, Toni en hun respectievelijke mete/petekindjes: Lena en grote Kaat.
Het is me daar een feest geweest zeg.
Het is me daar een feest geweest zeg.
woensdag 9 mei 2012
dinsdag 8 mei 2012
Recensiewerk - Rik Remix
Rik Remix – David
Vandermeulen
Rik Ringers,
journalist, misdaadbestrijder, liefhebber van blonde vrouwen en juweel aan de
kroon van uitgeverij Le Lombard komt thuis van een lange dag gevuld met
bovennatuurlijke misdaad. Hij springt in de douche, bakt een eitje, wordt achtereenvolgens geslagen, geschopt,
verdronken, beschoten, geradbraakt, vergiftigd, geëlektrocuteerd, gedrogeerd,
gekust, verbonden en voor dood verklaard.
Remixer David Vandermeulen
gebruikt prenten uit de volledige reeks om een nieuw verhaal te creëren.
Vijf hoofdstukken met klinkende namen heeft Vandermeulen nodig om zijn OuBaPo bewerking van Tibets geesteskind
rond te krijgen. OuBaPo, kort voor Ouvroir de Bande Dessinée Potentielle, is
een nogal obscure beweging binnen het stripwereldje dat namen als Trondheim tot
haar ledenbestand mag rekenen. De OuBaPo
beweging gebruikt formele beperkingen om een stripboek tot stand te laten
komen. Vandermeulen, de DJ van dienst, verwijst hier als volgt naar: “De teksten en
de beelden in dit verhaal zijn van A.P. Duchâteau en Tibet. Afgezien van enkele
gewijzigde uitsneden is er niets aan gewijzigd. Het is een formele beperking
die past in de OuBaPo traditie.(p3)”
De formele beperkingen die Vandermeulen zichzelf oplegt, zijn die van de
Tournering of de grafische re-interpretatie: een auteur eigent zich de tekenstijl of de personages van een
andere auteur toe en creëert zo een nieuw verhaal. Er zijn vijf hoofdstukken: Rake klappen,
waarin Rik het lijdende voorwerp is; Harde maatregelen, waarin Rik de
voorwerpen doet lijden; Bittere wraak, waar de vuisten plaats maken voor
vuurwapens; Onverwachte ommekeer, waar alle hoop verloren lijkt en R.I.P Rik,
waarin onze onversaagde held keer op keer het onderspit lijkt te delven. Alle
onderdelen maken deel uit van de stream of consciousness die Vandermeulen de lezer voorschotelt. De
opeenvolging van acties, de snelheid die Vandermeulen creëert met wat op de
keper beschouwd knip-en plakwerk is, is indrukwekkend. Het strekt Tibet tot eer
dat Vandermeulen nergens zijn zelf opgelegde formele beperkingen moest
versoepelen: voor elke situatie lijkt er een goede Rik Ringers plaat te vinden zijn. Opmerkelijk is dat elk hoofdstuk
een apart verhaal vormt en dat het geheel ook in de omgekeerde richting kan
gelezen worden zonder snelheid te verliezen. Vandermeulen draagt het boek op
aan Tibet die Rik Remix blijkbaar een
fantastisch idee vond. Ik treed hem daarin bij: Rik Remix is een kunststukje, een eerbetoon aan vergane stripglorie,
maar of het publiek dat Rik Ringers
gelezen heeft in hun tienerjaren erdoor gecharmeerd zullen worden blijft de
vraag. De pop art op de cover gaat
alvast niet helpen.
Kwaliteit: goed – Moeilijkheidsgraad: I
maandag 7 mei 2012
The Avengers.
Gisterenavond met Toni en de Vince des Duisternis hemzelf The Avengers gaan kijken. Hier volgt mijn recensie:
Inderdaad.
Abonneren op:
Posts (Atom)