Michel Vaillant - Recensiewerk

Michel Vaillant – De Grote match kwam voor het eerst als alleenstaand album uit in 1959 nadat auteur Jean Graton eerst een paar testjes met zijn nieuwe personage draaide in weekblad Kuifje, waar Graton toen aan de slag was. 70 albums later brengt Dupuis De Grote Match opnieuw uit in een complete restyling zonder de eigenheid van het origineel te loochenen. Op de hardcover versie van De Grote Match staat aan de binnenkant een overzicht van de vele Vaillantes die Michel Vaillant tijdens zijn eindeloze carrière heeft bestuurd. Meteen daarna? Een luxueuze replica van een ex libris uit ’57!  Aaaaaah nostalgie!  Gratons werk heeft dat tijdloze waar slechts bitter weinig reeksen op kunnen bogen. Net zoals de eeuwige Robbedoes lijkt Michel Vaillant niet ouder te worden terwijl de autoracerij en het circus errond onverwijld blijft veranderen. Gratons vertelstijl moest ten tijde van Kuifje nog groeien: vakken worden vaak gevuld met tekst en dialoog die eigenlijk beschrijven wat er in de prent aan het gebeuren is (p63, Michel knielt naast Warson) en de inkleuring van Graton’s vrouw Francoise is ver verwijderd van de Photoshop meesterstukken die we momenteel voorgeschoteld krijgen. Het draagt enkel bij tot de sfeer! In de Grote Match krijgt de Vaillante stal een uitdaging voor de voeten geworpen. Na een editie van de grote prijs van Indianapolis klaagt een Amerikaans dagblad dat een Europeaan de titel wereldkampioen niet waardig zou zijn. L’eclair, het dagblad van Louis Latour (vriend aan huis bij de Vaillants) stelt een wedstrijd voor: de beste racers van de twee continenten nemen het tegen elkaar op tijdens vijf belangrijke Grand Prixs. Michel Vaillant wordt tegenover Steve Warson gezet en het wordt meteen duidelijk dat geen van beide kemphanen de strijd zomaar gewonnen zullen geven. De Grote Match  is een document over ver vervlogen tijden en geeft een mooi beeld van hoe de autoracerij in de late 50-ties er aan toe ging.  Graton schetst zijn ideale wereld: de mannen dragen maatpakken, vrouwen zijn wat dommige naïeve wezens die ver van de boze wereld moeten gehouden worden (p28,32,41,etc) en de kleine arbeider is blij en dankbaar voor zijn plaats aan de loopband. (op p29-30 krijgt de lezer een scene voorgeschoteld waar menig vakbondsleider van zou gaan rillen).  De Grote Match is op alle vlakken hopeloos verouderd: van de auto’s tot de denkbeelden, maar dat maakt helemaal niets uit. Deze heldenstrip brengt ons terug naar de kleine jongens/meisjes die we waren toen we De Grote Match voor de eerste keer lazen. Een brok pure nostalgie die doet uitkijken naar de volgende editie.

Kwaliteit: goed – graad: I gemakkelijk

Michel Vaillant – De gemaskerde racer

Dupuis lanceert via haar imprint Graton de reeks Michel Vaillant binnen hun segment Jong Volwassenen. De uitgeverij heeft de herdruk van de eerste 6 exemplaren aangekondigd. Het succes in de stripspeciaalzaak zal uitwijzen of de rest van de albums zal volgen.  De Gemaskerde Racer is net zoals de vorige editie voorzien van een knappe replica van een van Gratons ex -librissen. Waarschijnlijk nét datgene wat een twijfelende klant over de streep kan trekken! Gratons vertelstijl heeft in deze tweede editie van Michel Vaillant nog geen grote evolutie doorgemaakt, toch kan men al opmerken dat de auteur afstapt van al te grote blokken beschrijvende tekst en dat hij de lezer wat meer krediet geeft. Graton tekende de eerste 13 strips integraal voor hij in de jaren 60 een assistent in huis neemt. Deze edities baden dan ook nog in de nostalgie van de gentlemen racers. Het genre is niet voor iedereen, maar als document van de toenmalige zeitgeist is het best de moeite. De Vaillants genieten van wat welverdiende rust in hun riante villa in Roquebrune, net buiten het Prinsdom Monaco. Vader Henri en de jonge kampioen Michel zijn volop bezig met het testen van de eerste buitenboord Vaillante motor. Alles gaat van een leien dakje tot Michels oudere broer Jean-Pierre vanuit Parijs belt met de melding dat een geheimzinnige gemaskerde racer in een ongemerkte racewagen werd opgemerkt op het circuit van Essarts in Rouen. De mysterieuze onbekende blijkt met zijn spookwagen het ene na het andere baanrecord aan diggelen te rijden. Paniek in het Vaillante kamp: de huidige bolide waar Michel het nieuwe raceseizoen moet aanvangen is immers haar piek voorbij en een gerespecteerde producent als Vaillant kan het zich niet permitteren om in de Grand Prix wedstrijden (dit was een tijd waar Formule 1 nog niet bestond!) op de derde startrij te staan. Ondertussen blijft Jean-Pierre bij zijn vader Henri aandringen om een compleet nieuwe racewagen te bouwen, vader Vaillant ziet het nut er niet meteen van in, maar dat zou wel eens erg snel kunnen veranderen. 

Het zal nog een paar jaar duren voor Michel Vaillant een sterk vrouwelijk personage  in de rangen krijgt. De manier waarop vrouwen worden voorgesteld is typisch aan de periode voor de grote bevrijding van de jaren 60. Opvallend is dan ook dat de jonge knappe Agnes, die in de vorige editie De Grote match (Graton-2012) nog een grappende bakvis was in deze editie netjes in het rollenpatroon zit. Het Engels heeft er een mooi woord voor: quaint!

Kwaliteit: goed – graad: gemakkelijk