Gembloux 2023

Elk jaar rond deze tijd is het in Gembloux te doen als je van messen en verschillende lijfgeuren houdt. Ik heb een ongelofelijk dikke deal gedaan op 3 Pallares messsen (tweede foto) en ik heb rondgehangen bij de Jos en de Tim en Gert en mijn buitenlandse messen vriendjes waaronder Pekka Tuominen, de grappigste Fin ooit met wat mij betreft het 'best of show' mes. Ook wat slecht nieuws gehad over een goede vriend in de messenwereld, maar dat is niet aan mij om daar over uit te wijden en zeker niet hier. Vraag het me eens in person. 

Nicolas maakt Damastmessen die hun tijd ver ver ver vooruit zijn. Ik bedoel Demolition Man met Sandra Bullock vooruit.

Mijn absolute lievelingsmessen komen van een klein Spaans fabriekje in Solsona, het gebeurt niet vaak om ze hier te zien dus ik heb een DIKKE deal gedaan via de Tim en er 4 gekocht voor 70€. De bovenste 3 op deze foto en de 5de van vanonder te beginnen in de tweede rij op de tweede foto.

"Waarom hebt ge zoveel messen nodig Sam",hoor ik u vragen. En mijn antwoord is eenvoudig: hou u met u eigen zaken bezig eikel. 

Best of show, I'll die on that hill. Dit is ge-weldig. En dan moet ge weten dat er twee ABS Master Smiths een tafeltje hadden.  

Gert van den Elzen die Opinel beter maakt.

Tim die achter zijn tafel zit te stinken.

Jos die net een mes verkocht had en nog moest bekomen van de schok van er eentje te moeten weg laten gaan.

Ed de Pauw had letterlijk de zaag van zo'n zaagtandhaai gebruikt in een zwaard. Deed me een beetje denken aan de zeer betreurde Virgil England (regelmatige lezers van deze blog zullen zich de blogpost rond onze road trip naar zijn tentoonstelling in Solingen nog herinneren)

En dan nog een variatie op elke lijfgeur dat ge u kunt inbeelden. Die zaal in Gembloux is echt kapot, geen lucht, geen buitendeuren, hij wordt volgend jaar afgebroken laat ik me vertellen.