Mijn meisjes

 

Zijn ze niet mooi meneer? (klikken om te vergroten)

En hier se! De meter se!

HALLOOOOO

 

Nieuw handvatje

 

Kristin had me gisterenavond nog is kunnen motiveren om in mijn kot te kruipen en dit is het resultaat. Gekocht lemmet van Dick (dat is Engels voor Penis en Duits voor kwaliteitsgereedschap), roestvrij staal van 2mm dik, Afrikaanse Padauk (lekker rood) met een zwarte fiber spacer. Het is geschuurd tot korrel 80, vandaar de krassen achteraan. Eens ik er de 100/240/400/600 routine op gedaan heb gaat het glimmen als een pas gepoetste koperen ketel. Vorm van het handvat is geïnspireerd (lees geript) van de traditionele Scandinavische Puukko in de stijl van Bo Bergman. Ik had dit type hout nog nooit verwerkt, de geur ervan was verassend (en het zaagsel had een fantastische kleur.)

Gelukkige vermaanddag Kaatje!

Vandaag is onze dochter 1 maand oud! Ze vermaandt vandaag!

Net ontdekt

First Aid Kit - Our Own Pretty Ways

Twee zusjes uit Zweden. Ze hebben een bloedmooie cover van tiger mountain peasant song op youtube staan, maar dit is een van hun eigen liedjes (denk ik).





Edit: Ze komen naar Brussel.
20.nov.2009 20:00 - Botanique (supporting Port O’Brien) Brussels

Nieuwe lading Kaatjes

Kind en Gezin is laaiend enthousiast. Blijkbaar komt ze erg goed bij, is ze lekker alert en was haar gehoortest uitmuntend. Joy!

Foto's!











Mijn koorts is ondertussen weg, nu de rest nog. Tegen volgende week heffen we de quarantaine op en dan is bezoek weer uiterst welkom!

Het verhaal 2

Zo se. Da's beter he?

Shoot me now

Ben terug wakker nu. Vanmorgen met rillingen wakker geworden, pijne benen, pijne armen, druk op mijn ogen. En de hoest. Oh god.
De dokter zei dat het Mexicaanse was. Ik heb Stephan gebeld en hij heeft de collega's verwittigd. Dafalgan helpt weer, maar ik kan zeggen dat ik me nog nooit. NOOIT zo mottig gevoeld heb.

Goeie vader dat ik ben he. Het eerste dat mijn dochter van mij krijgt is een virale infectie. De dokter zegt dat ze in principe gevrijwaard is. De borstvoeding zou haar moeten beschermen. Kristin moet wel gevaccineerd worden. Dikke kak. Kakkkkkk.

Voor iedereen die me de laatste week gezien heeft, ik zou in principe besmettelijk geweest zijn van afgelopen maandag. Hou de symptomen in het oog. Hoesten, spierpijn, druk achter uw ogen, evenwichtsstoornissen,...

Sorry hoor. Ik kan er ook niks aan doen.

Platen van de Maand

Mooie download oogst!

Fake Blood - I think I like it.



YeahYeahYeahs - Heads will roll (in de A-Trak remix) Mijn Stubru naamgenoot is er ook nogal fan van.

Kinderen

Wolkjes. Ik loop op wolkjes. Vrienden, familie, collega's, allen hebben ze meegeleefd en nu de gelukwensen me overspoelen wordt het moeilijker en moeilijker om me te concentreren. Ik had al gezegd dat vandaag ging pikken, tot nu toe valt het reuze mee.

Mijn meisje wisselt dag voor nacht en mijn vrouw volgt de getijden. Kind en Gezin omschrijft Kaat als "zeer goed evoluerend" en de Cava is bijna op.

Lach, frons, goed.

Het verhaal

Mijn vrouw is mijn dochter aan het eten geven, dus profiteer ik ervan om het verhaal van ons Kaat uit de doeken te doen.

Het begon allemaal hiermee:


En dat veranderde in wat wel vijf minuten leek in onderstaande:



Kristin's zwangerschap liep van een leien dakje. Een feit waar velen van jullie getuige van geweest zijn. Onze gynecoloog omschreef ons Kaat als een Standaard Baby, waar we beiden blij om waren.

Vorige week maandag had Kristin haar eerste dag bevallingsverlof en ze had de hele dag doorgebracht met Thuis'jes kijken en rondlummelen, iets wat ik enkel kon toejuichen want 1: ik was van die afleveringen Thuis vanaf en 2: ze ging eindelijk is wat gas terugnemen en relaxen.

Die maandagavond kwam ik thuis van Vilvoorde, geen vuiltje aan de lucht. Toen ik informeerde naar haar dag vernam ik bovenstaande, ik reageerde met lofuitingen om meteen daarna te vernemen dat ze zich toch al de hele dag een beetje raar had gevoeld.

Raar.

Mmmmm.

Niet veel later was de stop eraf.

Oh-O

We hadden goed opgelet tijdens de zwangerschapslessen van de Bakermat en we wisten beiden dat als de slijmprop de benen nam, er in principe nog tijd genoeg was (weken, in sommige gevallen). Dus wij gezellig de zetel in om een filmpje te kijken. Een film die we beiden niet al te denderend vonden, maar dat kon ook te maken hebben met het feit dat Kristin haar raar gevoel al snel was veranderd in een regelmatig terugkerend raar gevoel. Om de 10 minuten ongeveer.

Oh-o

Wij ons bed in daarna, maar het was al duidelijk waar de nacht ging eindigen. De Weeën (dat woord moet ge met een hoofdletter schrijven, uit respect) kwamen regelmatiger, namen toe in intensiteit en rond twee uur belden we voor het eerst de materniteit. Die raadden ons aan om het nog even te bekijken omdat er nog een waterkansje was dat de Weeën weer zouden wegebben. Toen we om 5 uur nog eens belden, zaten we een half uur later in de auto.

Ik heb nog nooit in mijn leven zo snel in Leuven gestaan. Het was vroeg, maar Kristin zag het helemaal zitten:





De Weeën werden sterker en eens geïnstalleerd in de arbeidskamer danste mijn vrouw om de Weeën te onderdrukken. Ze danste vrienden. Wie haar kent, zit nu achter het scherm te knikken :)


De ontsluiting volgde niet vlot genoeg en al snel hoorde we dat ons kindje een sterrenkijkertje was en dat de vlotte zwangerschap geen garantie was voor een snelle bevalling. Fien was Kristin ondertussen voorgegaan en mijn vrouw was er van overtuigd dat voor haar hetzelfde lot was weggelegd. Niets was minder waar.

De pijn begon snel te overheersen nadat de vliezen gebroken waren en rond de middag koos Kristin voor een epidurale. Het was op dat moment duidelijk dat we nog niet aan de suikerbonen waren.



Wachten dus. En dat hebben we gedaan. We hebben gezellig gebabbeld tot Koninckx, onze gyneco, langskwam om de hartoontjes te checken en Kristin te onderzoeken.

Niet lang daarna begon de trage dag ineens snelheid te winnen: meeduwen in de arbeidskamer, 10cm ontsluiting, verloskamer, bloed, tranen, pijn....

Kaat.





Mijn vrouw is een kampioene. De goden lachen, ze fronsen en alles komt goed.

Kaat en co

 

Broer en zus se!

Kaat en co

 

En ons gebure se!

Kaat en Co

 

Iese de Sigge se!

Kaat dag 10

 

Slapen-eten-slapen-eten-slapen-eten-slapen-eten.

Ooeh het gaat pikken als ik de woensdag terug moet gaan werken :)

Foto van de dag

 

Ze heeft een pots!

Bijna terug 3 kilo!

 

De Gestapo van Kind en Gezin zal blij zijn!

Suikerbonen in schatvorm

 

De Familie Vermeylen in full force om de doopsuiker klaar te krijgen. En mooi dat het is!

Foto van de maand

Toch nog een foto'ke van de maand. Kaat krijgt al de foto van de dag tot ze 21 is. Mijne goede vriend Viktor en mezelf!

Quote van de week

"Kaat komt na de daad, geniet van het resultaat!" Paul De Boeck, voormalig voorzitter onderzoeksraad Kuleuven.

De kinderkamer

 

Het heeft wat op zich laten wachten en ik heb niet van elke bijdrage foto's, maar bedankt aan mams, paps, Laurent, Stef en Maurice voor hun zeer gewaardeerde bijdrage. :)

Muziek voor mijn meisje.

Florence+the machine (raise it up)

...
This is a gift it comes with a price
Who is the lamb and who is the knife
Midas is king and he holds me so tight
And turns me to gold in the sunlight
...

Kaatje collage twee

 

Ze is al bijgekomen! Zaterdag (morgen) mogen we naar huis. Schoon kinneke he? Ja he? Jaaaa zelle.

Collage

 

Kleine collage!

Kaatfoto's

 

Adeline en haar achterkleinkind.

Kaat is hier

De complete uitleg volgt nog, maar omdat Siggie zit te wachten op fotto's, hier zijn de eerste!

Ons ma mag waarschijnlijk dinsdag ook naar huis.

De goden lachen, de goden fronsen, maar alles komt goed.

Gezondheid.

De operatie is vlot verlopen, de gehoopte kijkoperatie is er niet van gekomen, maar het herstel zou snel moeten zijn. Ze is nog op midcare, we hopen dat ze daar morgen weg mag en een gewone kamer krijgt. Midcare lijkt wel een gevangenis.

Ondertussen huppelt Kristin verder vlot door het leven, ongehinderd door haar hoogzwangere status. Nog twee weken en het is zo ver. :)

Kliniek

Mijn mama ligt op dit moment in Mid Care. Fingers crossed.

Blagh

Ik zit al bijna een week thuis. Sinussen, oren, keel, buik. Gisterennamiddag was het beter, vandaag ben ik weer beginnen hoesten en ben ik weer draaierig. Ik zou nog zone Dafalgan forte willen nemen, want dan voel ik niks meer, maar ik word daar zo gedrogeerd van dat ik een hele dag lig te slapen. Het is misschien verrassend aangezien ik , om het met de woorden van Laurent Mertens te zeggen, nogal ne gespierde ben dat ik voor gene meter tegen pillerij tegen kan. Bij ne gewone Dafalgan ben ik al woozy, bij zo'ne grote Dafalgan lig ik te slapen, vroeger had ge ook Dafalgan Codeine (neem ik nooit van mijn leven niet meer) en als ik voor mijne rug nog maar durf aan Myolastan te denken (da's ne soort van spierontspanner voor als ge het verschot hebt)... dan,... ik zal het jullie besparen.
Het is ne kakdag. Blagh.

Gelukkig stelt vrouw en kind het goed. We hebben nog geen opening, dus het zal nog ni voor volgende week zijn.

Het Eulaerske is jarig geweest

en hij is 28 geworden! Gefeliciteerd!

Meet the new car

 

Meet the new car! Ik heb hem in principe eind oktober, net op tijd om mijn gezin op het Heilig Hart te gaan oppikken. Errug blij mee :)

Volvo doet erg haar best om haar deel van de koek te vergroten, dus ze gooien nogal met opties en packs's en velgen. All tricked out! Jeeej!

Weekend review

Ja dames en heren ja! De Lars is geboren! Eerste zoon van Fien en de Vince of Darkness De laminaat is gelegd, ik heb gewerkt en in mijn kot gezeten. Niet bij mijn ouders geraakt, niet in Schriek geraakt, maar toch een druk weekend gehad.
Foto's volgen, met de uitleg over de babykamer die nu bijna helemaal klaar is.

Weekend Review

Weekend was te kort, gewerkt, gefeest, gewerkt en Harry Potter gezien. Twee handvaten zo goed als af, eentje bijna klaar. Ik moet dringend mijne lijm is gaan halen bij de baas.

Inglorious Basterds

Vorige week gaan kijken en het was fantastisch. Bradd Pitt staat als protagonist op al het promo materiaal, maar het is eigenlijk Hans Landa, de SS kolonel, gespeeld door Christoph Waltz die de echte hoofdrolspeler is. Aanrader op alle vlakken, ook al is het hier en daar wat voorspelbaar.

Half top half kut

Vreemde dag vandaag. Ik had al moeten strijden om een dag congé te krijgen, dus had ik het eigenlijk moeten zien aankomen. Vanochtend de geboortelijst bij de Kinderplaneet gaan leggen en daarna verder gedaan aan de muren in de kinderkamer. Prep werk voor de behanger die vrijdag onze weerbarstige muren gaat proberen te bedwingen. Ons ma was een handje komen toesteken, wat leuk is en vroeg me om efkes met haar naar het Stad te rijden om bij de Mister Minit haar schoenen te gaan laten repareren terwijl de polyfilla droogde. Banaal, maar nodig, dus wij weg.

Toen we weer wilden vertrekken van onze commiskes heeft er iemand tegen mijne auto gereden. En dan, hoe kan het ook anders, vluchtmisdrijf gepleegd. Ik stond stil op dat moment, thank god. Prachtige zonnige dag, den buro, hier tekenen astublief, we gaan is een foto'ke pakken se Als ge een buske van de infrabel (of electrabel, the jury is still out) ziet met een dikke buts in zijne rechterflank en stuk van mijn fokking nummerplaat, doe mij een plezier en slaag zijn moeder voor mij.

Hard.

Kinderkamer

Ja dames en heren ja, de tappisseur komt volgende week vrijdag! Dan hopelijk de laminaat gelegd krijgen in de dagen die volgen en dan zijn we klaarrrrrrrr voor de meubeltjes.

Above, below and trough the line

Marketing is niks en marketing is alles. Vandaag las ik in De Standaard dat Dirk Claes, de Rotselaarse burgemeester van CD&V signatuur (en part-time herbergier in Wezemaal) een licentie had losgekregen van Anheuser-Inbev om Jack-Op, het oude Werchterse studentenbier nieuw leven in te blazen. De bedoeling is om het mettertijd als een echt regionaal product aan te bieden en dat enkel en alleen in een straal van 10 km rond Werchter zal mogen verkocht worden.
Dat het een mooi initiatief is, zal geen mens tegenspreken, wat wél opvallend is, is dat De Standaard een halve pagina aan het verhaal wijdt in haar weekuitgave.

Zou dat kunnen te maken hebben met het gunstige klimaat over bier, gecreeërd door het Canvasprogramma Tournee Génerale en onderhouden door Delhaize?

Ik denk van wel :)

Voor alle nieuwe bierliefhebbers, er waren al paladijnen voor Tournee Génerale. Ik ken er eentje van. Hij heeft nen blog.

Sound of Music

Kristin heeft "Op zoek naar Maria" op VTM van erg dichtbij gevolgd. Het musical genre gaat haar nogal nauw aan het hart en gisterenavond is dat tot de climax gekomen. Stadsschouwburg Antwerpen, Balkon, Sound Of Music. Ze heeft van elke second genoten. Ik moet tot mijn scha en schande toegeven dat nadat ik van het initiële: "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH" vanaf was, er best van genoten heb. (In het Engels is daar een mooi woord voor: cringe) Binnen het medium was deze productie perfect uitgevoerd. Het is een Nederlandstalige musical dus een beetje awkwardness is te verwachten, maar toch waren de vertalingen van dergelijk niveau dat het geen pastiche van het origineel werd. Of is dat sowieso een contradictie? ;)
Het enige echte minpunt was de bevolkingsgroep die hun collectief iets te grote reet in de kleine rode stoeltjes perstte. Ritmisch geklap, antwoorden op dialoog (de dialoog op de scene, that is.), chips en luid commentaar. VTM in da house, maar ik vermoed dat dat van bij de start de bedoeling was. Ik heb vaak last van plaatsvervangende schaamte en gisteren heb ik mijn hartje helemaal kunnen ophalen.

Foto van de maand

 

Mijn vrouw en kind(nog niet afgebeeld) in de zetel. Mooi he?

Pottekes in de muur

 

Dit was voor de plakker zijn passage, natuurlijk.

Getalenteerde mensen

 

Gisterenavond op visite bij Fien en Vincent. Ik had een tijdje geleden bij hem een schilderij gecommissioneerd en gisteren was het de officiële overhandiging. Mijn opdracht was vrij eenvoudig: een winterlandschap. Grote open ruimtes. Narnia, basically. De Vince of Darkness heeft daar zijn eigen twist aan gegeven en me een origineel olie op doek stuk afgeleverd waar menigeen een punt aan kan zuigen. Hij heeft zijn stijl niet benoemd, maar ik noem het expressionistisch.

Nu is het aan mij :)

To do's

De electricien komt deze week, de behanger zal hoogstwaarschijnlijk volgende week volgen en de Laurent heeft aangeboden om de laminaat te komen helpen leggen. We komen er wel uit. Gisteren de eerste draft van de geboortekaartjes afgewerkt, begint er op te lijken. Vandaag precies een beetje een off-day, redelijk geradbraakt gevoel. Ik ga een beetje koffie zuipen, is zien of het over gaat.

Quote van de week

Laurent Mertens, context non disclosed: "Ik heb den toer gedaan."

Huisjes!

De plakker is geweest! De plakker is geweest! En het is erg goed gelukt.

Echo

Gisteren hebben we nog eens een echo gehad bij dokter John. Ons kindje meet nu 34 cm, allez tis te zeggen: de dokter denkt dat ze 34cm meet, want ze ligt in een bolleke gerold. Lengte, gewicht, groei, alles is mooi in proportie en op de groeicurve liggen we nu op 55%. Dat is dus net boven het gemiddelde. Baby is gezond en wij zijn gelukkig.

De goden lachen, de goden fronsen en wij hebben het goed.

Weekend Review

Het weekend was hard. Vrijdagavond onze tent gaan zetten bij de Steven, zaterdag ochtend de container gaan vullen bij de familie Mertens-Sterkendries (die hadden ne getemde beer vastgekregen om te helpen), dan gaan werken en dan aan het kampvuur gaan zitten. Dat kampvuur bij de familie Eulaers-Verbeeck was een ongezien succes: 20 mensen rond een gezellig knisperend vuurtje, gitaartje erbij... was erg leuk! Het was al een tijdje geleden sinds we nog in de tent geslapen hadden, maar het was nog even comfortabel. 's Morgens was het iets minder: zon op rond 6 uur, te warm in de tent rond 9. Met 4 uur slaap aan de ontbijttafel rond 11 uur: priceless :)
Ik heb de zondag niet veel meer uitgestoken tot mijn mama me om 12 's nachts wakker belde. Onze Stef zijne auto was aangereden in Aarschot. Een of andere klootzak was van de baan afgeweken, had de koffer geramd, een stuk van de haag meegeschept en had een vluchtmisdrijf begaan. Het was zondag mijn broer zijn verjaardag. Hij werd 22jaar. Ik kom daar aan, onze Stef was wat door elkaar geschud maar thank god niet gekwetst. Samen gewacht op de takelwagen, op de flikken, dan naar den buro en dan heb ik hem naar huis gedaan. Ik vond het nogal klote voor hem: nieuwe auto, zijne verjaardag en dan zo'n laffe daad. Shit man, ik was lastig. Dus ben ik nog een beetje in Aarschot blijven rondrijden. Ik bedoel, ge doet niet zo'n accident om dan op het gemakske naar huis te bollen. Als de vluchtmisdrijver zat was, moest hij nog in de buurt zijn. Na een paar toertjes in Aarschot had ik hem gevonden: Bordeau Renault Megane (de oude megane). De hele flank was er af. Nummerplaat genoteerd, flikken gebeld. 5 minuten later stonden ze ernaast. And justice for all. Ik hoop dat ze em diezelfde nacht nog van zijn bed gelicht hebben.

Toch nog gelukkige verjaardag kleine. Ik ben blij dat ge ongedeerd zijt.

Captain Obvious

Ik heb de ijskast hoger gezet. Of is het lager?... Fuck.

Work/work

Gisteren het mes voor Isabelle geplakt! Haar vader gaat blij zijn.

Goed nieuws wel: we hebben ne plakker en alles komt goed!