Als afsluiter van deze zondagse foto reeks: Gembloux 2007. Ik heb nog nooit zoiets bij elkaar gezien. De samenkomst van geniale messenmakers was een absolute inspiratie voor me. Kleine sfeerfoto.
zondag 11 november 2007
Gembloux
Als afsluiter van deze zondagse foto reeks: Gembloux 2007. Ik heb nog nooit zoiets bij elkaar gezien. De samenkomst van geniale messenmakers was een absolute inspiratie voor me. Kleine sfeerfoto.
Fam-Lay
Ester en Vincent hebben ons overtlaatst verblijd met hun aanwezigheid. Toch nog een foto'tje van gemaakt.
Foto van de maand
Ik had het beloofd, maar ik kwam er maar niet toe. Ik heb net mijn camera helemaal leeggemaakt, de foto's opgekuist en gecropt... er volgen er straks nog.
vrijdag 9 november 2007
Foto van de week
De nieuwe vlag van Bengolië, de stadstaat die mijn collega Benny van Wilsele wilt maken.
donderdag 8 november 2007
One of those days.
Kennen jullie dat? Zo van die dagen dat je 's avonds thuis komt en je je niet meer voor de geest kan halen hoe je precies door de dag geraakt bent? Vandaag was zo'n dag. Gekkenwerk. De wereld draait door en mijn hoofd loopt om. Gelukkig zit ik samen met Kristin op de draaimolen. :)
Cuba II
Attenborough is technische problemen tegengekomen.
Hola a todos,
Ik had een geweldig mooie en lange email geschreven over onze avonturen in Cienfuegos en Trinidad, maar de internet verbinding heeft ze opgeslorpt!
Aaaarghhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dan maar in een notendop:
- vlucht naar Santiago afgelast wegens Noel
- dan maar met de bus naar Cienfuegos
- overnacht bij Jose en Rene (schitterende foto's, want Rene dringend op zoek naar buitenlandse vrouw!)
- nu in Trinidad bij Rafael y familia
- gaan hiken in El Cubano, met de catamaran naar Cayo Blanco en met het busje door de Valle de los Ingenios
- morgen richting Santa Clara, ciudad del Che
Misschien komt de vorige mail ook nog wel door, maar ik zou er niet op rekenen. Cuba en persvrijheid, en bijgevolg goede internetverbindingen, zijn geen al te beste combinatie.
Groetjes,
Dana
Hola a todos,
Ik had een geweldig mooie en lange email geschreven over onze avonturen in Cienfuegos en Trinidad, maar de internet verbinding heeft ze opgeslorpt!
Aaaarghhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dan maar in een notendop:
- vlucht naar Santiago afgelast wegens Noel
- dan maar met de bus naar Cienfuegos
- overnacht bij Jose en Rene (schitterende foto's, want Rene dringend op zoek naar buitenlandse vrouw!)
- nu in Trinidad bij Rafael y familia
- gaan hiken in El Cubano, met de catamaran naar Cayo Blanco en met het busje door de Valle de los Ingenios
- morgen richting Santa Clara, ciudad del Che
Misschien komt de vorige mail ook nog wel door, maar ik zou er niet op rekenen. Cuba en persvrijheid, en bijgevolg goede internetverbindingen, zijn geen al te beste combinatie.
Groetjes,
Dana
woensdag 7 november 2007
dinsdag 6 november 2007
Nieuwe rubriek!
Gouwe ouwe dan maar?
Deze keer: PAR-T-ONE, een Punk-House groepje uit Italië. Ze hebben een hitje gehad met een remake van INXS' "Just Keep Walking". Ze remixten het in het wondermooie: "I'm so crazy".
Voor de liefhebbers!
Deze keer: PAR-T-ONE, een Punk-House groepje uit Italië. Ze hebben een hitje gehad met een remake van INXS' "Just Keep Walking". Ze remixten het in het wondermooie: "I'm so crazy".
Voor de liefhebbers!
Vanalles gebeurd
Ben even weggeweest.
Vorig weekend zijn Kristin en ik naar Téteghem geweest in Frankrijk. Onze bon van weekenddesk even opgebruikt. Was heel errug leuk. Broebelbad, Michelinster restaurant, Crépes Bretons, cider. Ook nog gesmeed en mijn laatste ding afgewerkt. Foto's volgen!
Vorig weekend zijn Kristin en ik naar Téteghem geweest in Frankrijk. Onze bon van weekenddesk even opgebruikt. Was heel errug leuk. Broebelbad, Michelinster restaurant, Crépes Bretons, cider. Ook nog gesmeed en mijn laatste ding afgewerkt. Foto's volgen!
donderdag 1 november 2007
Cuba
Mijn homegirl Dana zit in Cuba. Het kind schrijft als Attenborough. Lees haar avonturen hieronder:
Queridos padres/amigos,
Eindelijk het eerste mailtje vanuit Cuba!
We zijn hier zonder problemen donderdagavond aangekomen en met open armen ontvangen door Aleido, onze gastheer in onze allereerste casa particular.
Onze kamer is super groot met living, eetplaats, badkamer, een mini flatje eigenlijk. De inrichting is ook de moeite: overal plastieken bloemen, knalrood salon en foto's van Aleido zelf aan alle muren.
Grappig, vooral als je weet dat hij very gay is en rond paradeert met een shortje van hotpants formaat en een verblindende glimlach op zijn gezicht. Ik denk dat de man zijn pensioen in zijn tanden heeft zitten, want ze zijn bijna allemaal van goud! Maar hij is vriendelijk en behulpzaam, heeft goeie tips voor restaurantjes en behoedt ons voor de geslepen truukskes van de Cubaan in de straat.
Wanneer we ons vrijdag voor het eerst de stad in wagen, valt in eerste instantie vooral het modebeeld op. De legging is zowaar ook populair in Cuba, maar dan wel bij voorkeur in fluo spandex. De latina's hebben hier duidelijk geen probleem om hun al dan niet proportionele achterwerk in een spannend spandex broekje te wurmen. In combinatie daarmee dragen ze bij voorkeur een al even spannend half doorschijnend topje. We proberen zoveel mogelijk fashion kiekjes te schieten zodat jullie in Belgie straks kunnen meegenieten van deze toch wel intrigerende trend.
Qua vriendelijkheid van de Cubanen kunnen we ook niet klagen, alleen ze zijn verdorie voor geen meter te vertrouwen. Om de haverklap word je op straat aangesproken door mensen die je - goed van inborst als ze zijn...ahum - willen meetronen naar een optreden van de Buena Vistas. We zijn hier bijna een week, maar de Buena Vistas hebben we nog steeds niet gezien! Het is gewoon een manier om toeristen mee te lokken naar een bar, een paar mojitos te drinken (waarop ze ongetwijfeld commissie krijgen) en je trachten te overhalen een doosje sigaren te kopen in ruil waarvoor ze zelf een doos melk krijgen. Ondanks de waarschuwingen van Aleido zijn we natuurlijk 1 keer in de val gelopen, maar een ezel stoot zich geen 2 maal aan dezelfde boom en dus doen we nu gewoon een praatje met de mensen en van zodra ze doorhebben dat er niets te rapen valt, laten ze je gerust.
Eergisteren hebben we een uitstap gemaakt naar de provincie Pinar del Rio. Een prachtige groene streek die vooral bekend staat om zijn tabaksplantages.
Uiteraard hebben we een sigarenfabriek bezocht, maar man man die dingen zijn kostig. Bijna EUR 400 als je een volledig kistje wil kopen. En aan de prijzen is niks af te bieden, die zijn vastgelegd door Fidel & Co. Ik heb me dus wijselijk bij 3 exemplaren gehouden:
1 Montecristo, 1 Romeo & Juliet en 1 Cohiba. Die zullen eens in Belgie eerlijk verdeeld worden tussen el papa, el cristiano y los amigos!
De prijzen zijn hier in het algemeen trouwens een stuk hoger dan in India. Dat veroorzaakte aanvankelijk een beetje en financiele shock, maar we hebben ons ondertussen aangepast aan de gang van zaken.
Gisteren hebben we een uitstapje gedaan naar Soroa met de jeep. We hadden deze excursie geregeld via een reisagentschap in een hotel en bleek dat we een beetje een vip tour geboekt hadden. We hadden namelijk 2 gidsen voor ons alleen: Inti en Ray. En het moet
gezegd: het waren nogal de mannen! We hebben ons echt super geamuseerd en het voordeel van zo'n gids is dat die je tenminste niet constant probeert op te lichten en open over het land en het regime spreekt. Inti (betekent zonneschijn) had zelf ook al wat van de wereld gezien, wat vrij ongewoon is voor een Cubaan.
Hij had 2 jaar op een cruise schip gewerkt en was daardoor duidelijk wat wereldser dan zijn kompaan.
Samen hebben we zo'n beetje getracht de 'woeste'
Cubaanse natuur te temmen: we hebben een stevige wandeling gemaakt door bossen en rivieren - waarbij ik als enige eens niet onderuit ben gegaan op de gladde bospaden, waarvoor dank aan de hombres - en zijn gaan zwemmen in een waterval. Water was wel een beetje aan de koude kant, maar ik heb het niet aan mijn hart laten komen en een heerlijk plonsje gemaakt. Johan is met zijn verkoudheid (ik vraag me af waar die jongen die verkoudheden blijft halen!) aan de kant gebleven.
's Middags hebben we geluncht in wat vroeger een buitenverblijf van de Fidel was. Toevallig was er die dag net een gastronomisch feestje aan de gang waarvan wij mochten mee genieten. Maar in alle eerlijkheid, hoe lekker het ook was, na 3 dagen cerdo, moros y cristianos y bananas fritas heb je het zowel wat gehad met de national cuban dish. Maar het was gezellig en de mensen waren super gedienstig.
Op de terugweg naar Havana hebben de mannen mij in de auto wat typisch cubaans slang geleerd. Zo weet ik nu dat ze hier niet "vamos", maar "vamochando" zeggen en dat Gabriel Rios in cubaanse termen "mangon" is. Niet dat de Gabi hier bekend is ofzo, maar ik heb ze een staaltje belgische-puerto ricaanse pop laten horen op de mp 3. In Cuba blijkt naast salsa vooral reggaeton populair te zijn.
Vandaag is onze laatste dag in Havana. Morgen springen we het vliegtuig op naar de andere kant van het eiland, Santiago de Cuba.
Abrazo muy fuerte desde La Habana,
Dana
Queridos padres/amigos,
Eindelijk het eerste mailtje vanuit Cuba!
We zijn hier zonder problemen donderdagavond aangekomen en met open armen ontvangen door Aleido, onze gastheer in onze allereerste casa particular.
Onze kamer is super groot met living, eetplaats, badkamer, een mini flatje eigenlijk. De inrichting is ook de moeite: overal plastieken bloemen, knalrood salon en foto's van Aleido zelf aan alle muren.
Grappig, vooral als je weet dat hij very gay is en rond paradeert met een shortje van hotpants formaat en een verblindende glimlach op zijn gezicht. Ik denk dat de man zijn pensioen in zijn tanden heeft zitten, want ze zijn bijna allemaal van goud! Maar hij is vriendelijk en behulpzaam, heeft goeie tips voor restaurantjes en behoedt ons voor de geslepen truukskes van de Cubaan in de straat.
Wanneer we ons vrijdag voor het eerst de stad in wagen, valt in eerste instantie vooral het modebeeld op. De legging is zowaar ook populair in Cuba, maar dan wel bij voorkeur in fluo spandex. De latina's hebben hier duidelijk geen probleem om hun al dan niet proportionele achterwerk in een spannend spandex broekje te wurmen. In combinatie daarmee dragen ze bij voorkeur een al even spannend half doorschijnend topje. We proberen zoveel mogelijk fashion kiekjes te schieten zodat jullie in Belgie straks kunnen meegenieten van deze toch wel intrigerende trend.
Qua vriendelijkheid van de Cubanen kunnen we ook niet klagen, alleen ze zijn verdorie voor geen meter te vertrouwen. Om de haverklap word je op straat aangesproken door mensen die je - goed van inborst als ze zijn...ahum - willen meetronen naar een optreden van de Buena Vistas. We zijn hier bijna een week, maar de Buena Vistas hebben we nog steeds niet gezien! Het is gewoon een manier om toeristen mee te lokken naar een bar, een paar mojitos te drinken (waarop ze ongetwijfeld commissie krijgen) en je trachten te overhalen een doosje sigaren te kopen in ruil waarvoor ze zelf een doos melk krijgen. Ondanks de waarschuwingen van Aleido zijn we natuurlijk 1 keer in de val gelopen, maar een ezel stoot zich geen 2 maal aan dezelfde boom en dus doen we nu gewoon een praatje met de mensen en van zodra ze doorhebben dat er niets te rapen valt, laten ze je gerust.
Eergisteren hebben we een uitstap gemaakt naar de provincie Pinar del Rio. Een prachtige groene streek die vooral bekend staat om zijn tabaksplantages.
Uiteraard hebben we een sigarenfabriek bezocht, maar man man die dingen zijn kostig. Bijna EUR 400 als je een volledig kistje wil kopen. En aan de prijzen is niks af te bieden, die zijn vastgelegd door Fidel & Co. Ik heb me dus wijselijk bij 3 exemplaren gehouden:
1 Montecristo, 1 Romeo & Juliet en 1 Cohiba. Die zullen eens in Belgie eerlijk verdeeld worden tussen el papa, el cristiano y los amigos!
De prijzen zijn hier in het algemeen trouwens een stuk hoger dan in India. Dat veroorzaakte aanvankelijk een beetje en financiele shock, maar we hebben ons ondertussen aangepast aan de gang van zaken.
Gisteren hebben we een uitstapje gedaan naar Soroa met de jeep. We hadden deze excursie geregeld via een reisagentschap in een hotel en bleek dat we een beetje een vip tour geboekt hadden. We hadden namelijk 2 gidsen voor ons alleen: Inti en Ray. En het moet
gezegd: het waren nogal de mannen! We hebben ons echt super geamuseerd en het voordeel van zo'n gids is dat die je tenminste niet constant probeert op te lichten en open over het land en het regime spreekt. Inti (betekent zonneschijn) had zelf ook al wat van de wereld gezien, wat vrij ongewoon is voor een Cubaan.
Hij had 2 jaar op een cruise schip gewerkt en was daardoor duidelijk wat wereldser dan zijn kompaan.
Samen hebben we zo'n beetje getracht de 'woeste'
Cubaanse natuur te temmen: we hebben een stevige wandeling gemaakt door bossen en rivieren - waarbij ik als enige eens niet onderuit ben gegaan op de gladde bospaden, waarvoor dank aan de hombres - en zijn gaan zwemmen in een waterval. Water was wel een beetje aan de koude kant, maar ik heb het niet aan mijn hart laten komen en een heerlijk plonsje gemaakt. Johan is met zijn verkoudheid (ik vraag me af waar die jongen die verkoudheden blijft halen!) aan de kant gebleven.
's Middags hebben we geluncht in wat vroeger een buitenverblijf van de Fidel was. Toevallig was er die dag net een gastronomisch feestje aan de gang waarvan wij mochten mee genieten. Maar in alle eerlijkheid, hoe lekker het ook was, na 3 dagen cerdo, moros y cristianos y bananas fritas heb je het zowel wat gehad met de national cuban dish. Maar het was gezellig en de mensen waren super gedienstig.
Op de terugweg naar Havana hebben de mannen mij in de auto wat typisch cubaans slang geleerd. Zo weet ik nu dat ze hier niet "vamos", maar "vamochando" zeggen en dat Gabriel Rios in cubaanse termen "mangon" is. Niet dat de Gabi hier bekend is ofzo, maar ik heb ze een staaltje belgische-puerto ricaanse pop laten horen op de mp 3. In Cuba blijkt naast salsa vooral reggaeton populair te zijn.
Vandaag is onze laatste dag in Havana. Morgen springen we het vliegtuig op naar de andere kant van het eiland, Santiago de Cuba.
Abrazo muy fuerte desde La Habana,
Dana
woensdag 31 oktober 2007
Greenpeace
Ik ben van de overtuiging dat iedereen de kans moet krijgen om een onafhankelijke mening te vormen. Het is een dik cliché, maar dit filmpje van greenpeace was een eyeopener voor mij.
dinsdag 30 oktober 2007
Coz' nobody can do it like mixmaster can
Het is zo oud, maar o-zo goed. Spoel naar 1.55, daar zit het vet. Ik zou eigenlijk 'Grand Royal' op mijne rug moeten laten tatouëren :)
"Three MC's And One DJ"
Cause nobody can do it like Mix Master can,
Come on now
I've got the D double O, D double O style
Here we go again because it's been awhile
Do me a favor don't touch that dial
I rock from Manhattan to the miracle mile
My name's Mike D and I'm the ladies choice
I want to get next to you like Rolls Royce
Y'all gather round to hear my golden voice
Cause when its time to rhyme you know I get noice
Cruising like a fan boat on the glade
He'll tweak your ass across the cross fade
So watch your back when he takes the stage
Or he'll send you off on a naked rampage
3 MC's and one DJ
We be getting down with no delay
Mix Master Mike what cha got to say
Bug out/To The Mic/All the time
Sweet and sour like a tangerine
Fresh like a box of Krispy Kremes
Kenny Rogers' Gambler is my gambling theme
Mix Master Mike with the scratch routine
Always updated and in the know
You know we break it down going toe to toe
The bass is booming from down below
And Norton is chillin with Mario
Well my name is Adrock I'm a Scorpio
Don't ask me cause I just don't know
I'm known to mop I'm known to glow
But don't get mad cause I got to go
Three MC's and one DJ
We be getting down with no delay
Mix Master Mike what cha got to say
Gotta Get Down
Mix Master cut faster
All top secret and classified
I grab a hold of a mic and let the words glide
It's all hypnotic and sanctified
I never wanna let a bad day slip by
Now We be getting stupid in your area
Causing all kinds of hysteria
My beats is sick like malaria
But don't worry I'll take care of ya
Me and Adam Adam and Mario C
In the studio it's the place to be
To all party people who are happy and free
With Mix Master Mike we're making history
Three MC's and one DJ
We be getting down with no delay
Mix Master Mike what you got to say
Goddamn that DJ made my day
"Three MC's And One DJ"
Cause nobody can do it like Mix Master can,
Come on now
I've got the D double O, D double O style
Here we go again because it's been awhile
Do me a favor don't touch that dial
I rock from Manhattan to the miracle mile
My name's Mike D and I'm the ladies choice
I want to get next to you like Rolls Royce
Y'all gather round to hear my golden voice
Cause when its time to rhyme you know I get noice
Cruising like a fan boat on the glade
He'll tweak your ass across the cross fade
So watch your back when he takes the stage
Or he'll send you off on a naked rampage
3 MC's and one DJ
We be getting down with no delay
Mix Master Mike what cha got to say
Bug out/To The Mic/All the time
Sweet and sour like a tangerine
Fresh like a box of Krispy Kremes
Kenny Rogers' Gambler is my gambling theme
Mix Master Mike with the scratch routine
Always updated and in the know
You know we break it down going toe to toe
The bass is booming from down below
And Norton is chillin with Mario
Well my name is Adrock I'm a Scorpio
Don't ask me cause I just don't know
I'm known to mop I'm known to glow
But don't get mad cause I got to go
Three MC's and one DJ
We be getting down with no delay
Mix Master Mike what cha got to say
Gotta Get Down
Mix Master cut faster
All top secret and classified
I grab a hold of a mic and let the words glide
It's all hypnotic and sanctified
I never wanna let a bad day slip by
Now We be getting stupid in your area
Causing all kinds of hysteria
My beats is sick like malaria
But don't worry I'll take care of ya
Me and Adam Adam and Mario C
In the studio it's the place to be
To all party people who are happy and free
With Mix Master Mike we're making history
Three MC's and one DJ
We be getting down with no delay
Mix Master Mike what you got to say
Goddamn that DJ made my day
Dag van het decolleté
Meisjes! Cosmopolitan heeft 30 october uitgeroepen tot internationale dag van het decolleté!. Afgezien van de fantastische esthetische aspecten, is er ook een boodschap: borstkankersensibilisering.
Neem eens een kijkje op www.dagvanhetdecolleté.nl en doe mee!
maandag 29 oktober 2007
Scala
Zondagavond naar een Scala recital geweest met een delegatie van de Van Loo's om voor mijn jongste nichtje Silke te gaan supporteren. Het was een fantastische avond. Niet alleen de muziek was erg leuk, mijn nichtje Esther en haar broer Vincent zijn bij ons komen eten 's avonds en dat was een revelatie. We hadden al lang niet meer buiten de obligate familiefeesten tegen elkaar kunnen zeveren en eens te meer is het duidelijk geworden dat dezelfde motor onder verschillende motorkappen kan zitten.
woensdag 24 oktober 2007
Who are you guys?
Ik heb ondertussen geen idee meer wie mijn blog leest. Willen jullie me een plezier doen en een kleine comment achterlaten?
dinsdag 23 oktober 2007
Verlies weegt altijd zwaar
Gisteren 3-1 op mijn kloten gekregen. Maaarrrrr! Dat kwam omdat hij me twee keer met opzet verwond heeft met het squash balletje.
2 keer!
Plaat van de maand
maandag 22 oktober 2007
Weekend review
Het was een rustig weekendje. Vrijdagavond was het scampi's a volonté in de Place To Be in Heist. De twee vrolijke Fransen die er 15 jaar geleden mee begonnen zijn vonden het nodig om dat terdege te vieren en hun volledige voorgevel om te bouwen naar een filmset die zo uit de jaren 50 kon dateren. Quaint indeed. Het was een erg gezellige avond. De complete schoonfamilie was present, we hebben de kaartjes voor kerstmis getrokken en een hoop wijn gedronken. Suburbia, sweet suburbia :)
Zaterdag ochtend vroeg, erg vroeg, zijn we onze lening gaan regelen. Een paar handtekeningen om tien uur kunnen er voor zorgen dat je de komende 25 jaar met je bank aan de heup vast zit. Een beetje zoals een Siamese tweeling maar dan met hun portefeuille inplaats van het hoofd. Ik had in de loop van vorige week alle foto's van la maison afgedrukt en na het bankwezen zijn we mijn grootvader aan vaders kant even gaan bezoeken. August a.k.a Vader Gust a.k.a lange Gust a.k.a vabaal was erg in zijn nopjes met onze aankoop. Na de va, naar ons ma en onze pa om zelfgemaakte hamburgers te gaan eten! Nostalgie! Hoe werken zelfgemaakte hamburgers? Je haalt hamburgers in de Delhaize, je bakt ze, je snijdt een paar juinen en bakt hen vervolgens ook en dat alles gooi je op een pistolet! Lekkerlekker! Ons ma maakt dat soort eten alleen maar op algemene aanvraag en noemt dat dan wel eens al lachend loeiwijveneteen maar eigenlijk is er toch veel werk aan om dat op tafel te zetten. Zelfs mijn ma's gerenommeerd Witloof met frikandellen duurt niet zo lang om te maken. Ik had me natuurlijk compleet scheef gegeten dus duurde het tot een uur of twee voor we uit de zetel zijn geraakt. Zaterdag was het dag van de Kringwinkel en Tim gaf een smeeddemo in Tienen. Steven en Daisy zijn meegekomen en waren toch precies een beetje onder de indruk van het hele smeedgegeven. Kristin daarentegen was doodsbang dat ons huis er van in de fik zou schieten en ging toch eens nekeer mee komen kijken als ik het zelf aan het doen was. Tis een schatje :)
Zaterdagavond dan uiteindelijk toch nog op café geraakt, maar op dringend verzoek van Steven mag ik daar niet over uitweiden.
Zondag was een rustige dag: met Aransari, Rashi, Fu en de Renzo in de bossen achter Chaunteau rondgelopen.
Zaterdag ochtend vroeg, erg vroeg, zijn we onze lening gaan regelen. Een paar handtekeningen om tien uur kunnen er voor zorgen dat je de komende 25 jaar met je bank aan de heup vast zit. Een beetje zoals een Siamese tweeling maar dan met hun portefeuille inplaats van het hoofd. Ik had in de loop van vorige week alle foto's van la maison afgedrukt en na het bankwezen zijn we mijn grootvader aan vaders kant even gaan bezoeken. August a.k.a Vader Gust a.k.a lange Gust a.k.a vabaal was erg in zijn nopjes met onze aankoop. Na de va, naar ons ma en onze pa om zelfgemaakte hamburgers te gaan eten! Nostalgie! Hoe werken zelfgemaakte hamburgers? Je haalt hamburgers in de Delhaize, je bakt ze, je snijdt een paar juinen en bakt hen vervolgens ook en dat alles gooi je op een pistolet! Lekkerlekker! Ons ma maakt dat soort eten alleen maar op algemene aanvraag en noemt dat dan wel eens al lachend loeiwijveneteen maar eigenlijk is er toch veel werk aan om dat op tafel te zetten. Zelfs mijn ma's gerenommeerd Witloof met frikandellen duurt niet zo lang om te maken. Ik had me natuurlijk compleet scheef gegeten dus duurde het tot een uur of twee voor we uit de zetel zijn geraakt. Zaterdag was het dag van de Kringwinkel en Tim gaf een smeeddemo in Tienen. Steven en Daisy zijn meegekomen en waren toch precies een beetje onder de indruk van het hele smeedgegeven. Kristin daarentegen was doodsbang dat ons huis er van in de fik zou schieten en ging toch eens nekeer mee komen kijken als ik het zelf aan het doen was. Tis een schatje :)
Zaterdagavond dan uiteindelijk toch nog op café geraakt, maar op dringend verzoek van Steven mag ik daar niet over uitweiden.
Zondag was een rustige dag: met Aransari, Rashi, Fu en de Renzo in de bossen achter Chaunteau rondgelopen.
vrijdag 19 oktober 2007
dinsdag 16 oktober 2007
maandag 15 oktober 2007
Zondag
...zijn we zoals jullie zien foto's gaan nemen van onze toekomstige stulp. Het was heel erg leuk! Het was de tweede keer dat we het huis zagen en het was nog steeds wat we wilden.
Kristin was erg blij :)
vrijdag 12 oktober 2007
Wentelteefjes 2
Ik trek blijkbaar aan het kortste eind. Point taken. Het is echt eten. Damn. :)
Met al dat gezever over wentelteefjes heb ik daar dus mega zin in gekregen. Ik ga er morgen maken!
Met al dat gezever over wentelteefjes heb ik daar dus mega zin in gekregen. Ik ga er morgen maken!
woensdag 10 oktober 2007
Rel met Kristin
Ik heb rel met Kristin, we geraken het niet eens over het feit of wentelteefjes nu echt eten zijn of een dessert. Ik ben van de strekking dat het een dessertje is, iets wat je eet op zondagnammidag in plaats van pistolekes. Echt eten daarentegen zijn de dingen waar ge salaat bij kunt eten. Pasta? Kan je sla bij eten (penne rucola), soep? Ik heb vorige week in het kebab-hol op het stationsplein in Zaventem de baas en bazin van de boite tomatensoep met sla zien eten. Mijn sla-test is vrij foolproof dus.
Aan de rechterkant weer een kleine poll, help me om mijn eigenwijze vrouw haar ongelijk te bewijzen!
dinsdag 9 oktober 2007
Opendeurdagen
Ik ben even weggeweest. De opendeurdagen van Ricoh zijn gisteren begonnen en vandaag was het er al boenk op. We hebben mijn wideformat en priport op een super plaats gezet en ik heb op een dag meer wideformat demo's gedaan dan in heel 2006. De PM in mij is erg tevreden.
Dit weekend was het Hammer In in Bois du Cazier. Charleroi. Het was ongelofelijk. Het volledig bestuur van het BKS was daar en ik heb geleerd. Geleerd. Geleerd. Na 8 uur te hameren voelde ik mij een spons. Tim is een man van weinig woorden, maar ik had bijna kunnen geloven dat em fier op mij was. Ik heb er foto's van, maar spijtig genoeg geen enkele van mij. De non-believers in mijn smeed capaciteiten blijven dus nog even op hun honger zitten.
Ze hadden een kolenvuur. Vier, om precies te zijn. Ik heb leren smeden in een gassmidse, maar in kolen, the real thing, kan je staal doen verbranden. Heb je ooit al eens een stuk autoveer zien branden? Ik wel. Het is alchemie.
De goden lachen, de goden fronsen. En met mij gaat alles zeer goed.
Dit weekend was het Hammer In in Bois du Cazier. Charleroi. Het was ongelofelijk. Het volledig bestuur van het BKS was daar en ik heb geleerd. Geleerd. Geleerd. Na 8 uur te hameren voelde ik mij een spons. Tim is een man van weinig woorden, maar ik had bijna kunnen geloven dat em fier op mij was. Ik heb er foto's van, maar spijtig genoeg geen enkele van mij. De non-believers in mijn smeed capaciteiten blijven dus nog even op hun honger zitten.
Ze hadden een kolenvuur. Vier, om precies te zijn. Ik heb leren smeden in een gassmidse, maar in kolen, the real thing, kan je staal doen verbranden. Heb je ooit al eens een stuk autoveer zien branden? Ik wel. Het is alchemie.
De goden lachen, de goden fronsen. En met mij gaat alles zeer goed.
vrijdag 5 oktober 2007
Marginale Driehoek
Er is de laatste tijd weer heel wat te doen geweest over de Marginale Driehoek. Op Wikipedia werd het als volgt omschreven.
Marginale Driehoek op Wikipedia.org
De marginale driehoek is een volkse benaming voor het geografisch gebied in Vlaams-Brabant tussen Diest, Aarschot en Tienen, maar niet zelden worden gehuchten aan de rand ook gerekend tot de driehoek. Inwoners zijn vaak het onderwerp van spot in de stad Leuven en worden dikwijls (ten onrechte) gerekend tot de lagere sociale klasse.
Het stereotype omtrent de plaatselijke cultuur is dat zij vooral draait rond voetbal, het ombouwen ("tunen" van wagens en uitgaan waarbij de uitgaanstendensen gevolgd worden (gabberen, hakken, jumpen). Het jumpen (is trouwens groot geworden binnen de marginale driehoek, voornamelijk in de Stadsfeestzaal in Aarschot (ook wel 'De Zoal' genoemd) Meermaals per jaar wordt hier de Jump Release Party georganiseerd, waar de grootste Jump-DJ's van de lage landen hun muziek komen draaien. Ondertussen bestaan er reeds verscheidene variaties van het jumpen (french jump, duojump, etc). De jeugd heeft verder een voorkeur voor merkkledij, designerdrugs zoals ecstasy en is laaggeschoold, althans, zo wil het cliché.
De legende wil dat Napoleon voor hij de slag van Waterloo aanving alle manschappen verzocht die niet geschikt waren voor de veldslag (i.e. die te dom waren) om zich hier terug te trekken.
Ik ben er mee aan het zwanzen natuurlijk, maar er zit toch erg veel waarheid in dit alles. Aarschot is effectief het laatste bastion van de welgemeende tuning beats, grieten op Buffalo's en Johnny's op Wallaroo's. Maar aan de andere kant ook de thuisplaats van een gerenommeerd Mime-festival, een Cultureel Centrum dat alle contemporaine artiesten al ontvangen heeft, een stevig kamertoneel gezelschap en een hele rits aan kunstenaars. Roland Rens, om er slechts eentje te noemen heeft de helft van de stad voorzien van prachtig werk.
Nu, ik moet toegeven dat dit laatste niet zo opvallend is als die eerste puntjes en aangezien je toch een beetje uit de klei getrokken moet zijn om kleine stadjes te appreciëren heb ik voor al mijn medestanders een mooie wallpaper gemaakt. Say it clear, say it loud, wear the driehoek with proud! Ik woon in de hoofdstad van den Driehoek en het is daar leuk! Nah. :)
donderdag 4 oktober 2007
FW: van de maand
Nieuwe rubriek! Iedereen krijgt al wel eens van die domme forwards: powerpointpresentaties met een scheef muziekske en foto's van teddybeertjes, domme moppen,... de lijst gaan eindeloos verder. Maar soms komt er iets langs waar je wel om moet lachen.
De winnaar van deze maand: Frank "The Tank" Bruyninckx
woensdag 3 oktober 2007
Comments
Iedereen mega bedankt voor de lieve comments op 'boterhammen met confituur'. Normaal gezien gaan we nu zondag langs onze nieuwe aanwinst langs om foto's te nemen. Als ik ze heb post ik ze meteen.
dinsdag 2 oktober 2007
Squash
Gisteren met mijn bloedbroeder Steven gaan squashen. Eindresultaat 2-2. Nog tien kilo afvallen en ik ga is kunnen winnen.
Deze avond nog eens op mijne mountainbike se. Het heeft geregend dus het gaat er leuk bijliggen :)
Deze avond nog eens op mijne mountainbike se. Het heeft geregend dus het gaat er leuk bijliggen :)
zondag 30 september 2007
Boterhammen met Confituur
Het is zover! We zijn eigenaars! Eigenaars, zeg ik u! Herseltsesteenweg 209 in 3200 Aarschot wordt ons nieuw nestje vanaf juni volgend jaar.
Het is ongelofelijk hoe snel alles gegaan is. Woensdagmiddag krijg ik een berichtje van Kurt, de jr. makelaar bij Immo D&T dat er op de Herseltsesteenweg een huisje te koop staat. Ik bel hem en vraag een afspraak, die er diezelfde dag om 21.00h van gekomen is. We vertrokken 's avonds met nul komma nul verwachtingen en dat is blijkbaar een zeer goede ingesteldheid om zulke dingen te ondernemen. Onze eerste indruk van het huisje was niet al te goed: saai, donker, een typisch huis uit de jaren 50. Maar toen we binnenkwamen overviel ons beide het gevoel dat we thuis waren gekomen. Heel erg vreemd eigenlijk. Kliklaminaat in de living, een nieuwe keuken, (piep)kleine badkamer, bureau, enkel glas maar wel met houten rolluiken, een wasplaats, twee slaapkamers en koterijen genoeg om een smidse in te maken die de naam waardig is. 7 are grond met gazon er op, een zandbak, een terras en uitbreidingsmogelijkheden galore. Dit was het, we wisten dat dit het was, maar zo'n beslissing kan je niet nemen om 21.00h 's avonds zonder onze respectievelijke eminences grises te raadplegen. We wisten dat we snel moesten zijn, er waren al een aantal koppels langsgeweest en ééntje daarvan had volgens Kurt erg geïnteresseerd geleken. Na een korte babbel met de eigenaar Bjorn, een vrolijke Limburger, was het in kannen en kruiken, hier moesten we zo snel mogelijk mee verdergaan. We hebben onze ouders diezelfde avond nog gebeld om hen te vragen alles te laten vallen en donderdagochtend het huis te gaan bezoeken. Kristin en mezelf moesten werken en voor mij was het onmogelijk om me vrij te maken op zo'n korte tijd.
Dan kwam donderdagochtend.
Ik had trainingsessies voor onze verkopers gepland op woensdag en donderdag zodat de dutskes op onze opendeurdagen van volgende week niet met hun mond vol tanden zouden staan en donderdagochtend was het de beurt aan de Franstalige major account (onze in-house monkeys dus). Ik had hun tijdens het academisch kwartiertje van bovenstaand histoiredeelgenoot gemaakt dus ze hadden er geen problemen mee dat ik na een uur training door Yvonne, onze receptioniste uit de training werd gehaald met de boodschap:"Sam, kunt gij alstublieft aan de telefoon komen, het is uw vader, hij zegt dat het dringend is en hij wilt naar mij niet luisteren"
Sprint naar de telefoon.
Hoe verliep dat gesprek,wel, mededeling eigenlijk:Wies: "Zoon, ik heb een bod gedaan op dat huis. Kristin is er van op de hoogte, bel haar en maak het officieel. Gefeliciteerd." Sam: "O-o-o- kay paps, amai"
Mijn partner in crime Gino was de enige getuige van mijn rondedans in de showroom.
Dan is alles nog sneller gegaan: schriftelijk bod diezelfde dag en een tegenbod om 17.30. Maar we hadden geluk. Aangezien wij als eerste een officieel bod hadden gedaan, kregen wij het recht van keuze en omdat het tegenbod slechts 3 grand over dat van ons ging, viel het nog binnen budget en was het van ons!
Gisteren hebben we de compromis getekend en nu gaan we vechten met de banken.
ongetwijfeld to be continued :)
Het is ongelofelijk hoe snel alles gegaan is. Woensdagmiddag krijg ik een berichtje van Kurt, de jr. makelaar bij Immo D&T dat er op de Herseltsesteenweg een huisje te koop staat. Ik bel hem en vraag een afspraak, die er diezelfde dag om 21.00h van gekomen is. We vertrokken 's avonds met nul komma nul verwachtingen en dat is blijkbaar een zeer goede ingesteldheid om zulke dingen te ondernemen. Onze eerste indruk van het huisje was niet al te goed: saai, donker, een typisch huis uit de jaren 50. Maar toen we binnenkwamen overviel ons beide het gevoel dat we thuis waren gekomen. Heel erg vreemd eigenlijk. Kliklaminaat in de living, een nieuwe keuken, (piep)kleine badkamer, bureau, enkel glas maar wel met houten rolluiken, een wasplaats, twee slaapkamers en koterijen genoeg om een smidse in te maken die de naam waardig is. 7 are grond met gazon er op, een zandbak, een terras en uitbreidingsmogelijkheden galore. Dit was het, we wisten dat dit het was, maar zo'n beslissing kan je niet nemen om 21.00h 's avonds zonder onze respectievelijke eminences grises te raadplegen. We wisten dat we snel moesten zijn, er waren al een aantal koppels langsgeweest en ééntje daarvan had volgens Kurt erg geïnteresseerd geleken. Na een korte babbel met de eigenaar Bjorn, een vrolijke Limburger, was het in kannen en kruiken, hier moesten we zo snel mogelijk mee verdergaan. We hebben onze ouders diezelfde avond nog gebeld om hen te vragen alles te laten vallen en donderdagochtend het huis te gaan bezoeken. Kristin en mezelf moesten werken en voor mij was het onmogelijk om me vrij te maken op zo'n korte tijd.
Dan kwam donderdagochtend.
Ik had trainingsessies voor onze verkopers gepland op woensdag en donderdag zodat de dutskes op onze opendeurdagen van volgende week niet met hun mond vol tanden zouden staan en donderdagochtend was het de beurt aan de Franstalige major account (onze in-house monkeys dus). Ik had hun tijdens het academisch kwartiertje van bovenstaand histoiredeelgenoot gemaakt dus ze hadden er geen problemen mee dat ik na een uur training door Yvonne, onze receptioniste uit de training werd gehaald met de boodschap:"Sam, kunt gij alstublieft aan de telefoon komen, het is uw vader, hij zegt dat het dringend is en hij wilt naar mij niet luisteren"
Sprint naar de telefoon.
Hoe verliep dat gesprek,wel, mededeling eigenlijk:Wies: "Zoon, ik heb een bod gedaan op dat huis. Kristin is er van op de hoogte, bel haar en maak het officieel. Gefeliciteerd." Sam: "O-o-o- kay paps, amai"
Mijn partner in crime Gino was de enige getuige van mijn rondedans in de showroom.
Dan is alles nog sneller gegaan: schriftelijk bod diezelfde dag en een tegenbod om 17.30. Maar we hadden geluk. Aangezien wij als eerste een officieel bod hadden gedaan, kregen wij het recht van keuze en omdat het tegenbod slechts 3 grand over dat van ons ging, viel het nog binnen budget en was het van ons!
Gisteren hebben we de compromis getekend en nu gaan we vechten met de banken.
ongetwijfeld to be continued :)
woensdag 26 september 2007
Spannend!
Ik heb het er even niet over gehad om niet steeds weer in herhaling te vallen, maar de huisjesjacht gaat ongebreideld verder. Vanavond nog zijn we via een lokaal immokantoor op de Herseltsesteenweg terechtgekomen. Kristin en mezelf waren zo enthousiast dat we de mammie en de pappies daarnet nog opgetrommeld hebben om onze prospect morgen voormiddag eens te gaan prospecteren. Solo, weliswaar, want the misses en mezelf moeten werken. Als Agnes, Paul, Wies en Anita zeggen dat ze het zien zitten, zou het wel eens kunnen dat we vanaf volgende week op water en brood zitten. Grenadine zou niet veel kosten, heb ik me laten vertellen :-)
dinsdag 25 september 2007
zaterdag 22 september 2007
Mes II
Het is zover! Mijn allereerste mesje is helemaal af geraakt. Ik moet wel toegeven dat Tim het slijpen en polieren nog gedaan heeft omdat ik niet het minste idee had hoe je dat moest aanpakken. Maar nu heb ik het gezien, de uitleg gekregen en de volgende keer is het helemaal voor mij.
Ben ondertussen aan mijn tweede begonnen. Het gaat stukken vlotter. Ondertussen met mijn ouders overeengekomen dat ik het oude betonnen kot achteraan onze tuin in Betekom mag inpalmen om mijn eigen workshop in te richten. Nu nog een aambeeld zoeken.
vrijdag 21 september 2007
Quiche
Onlangs waren we op visite bij onze vriendjes Elke en Dimi (A.K.A de Mobistar) en daar kregen we een superlekkere quiche voorgeschoteld. Ik heb vandaag een half dagje vakantie gehad en ik had me voorgenomen om voor Kristin iets lekkers te maken. Daarom heb ik me ook maar eens aan een quiche gewaagd.
Het recept is simpel:
- 1 sheet Bladerdeeg ( Delhaize)
- 2 DL room
- 4 eieren
- 200 gram spekjes
- pe/zo
- 200gr champies
- 2 preitjes
- 200 gram stevig afsmakende kaas
Randbenodigdheden: ronde bakplaat met opstaande rand, spatel, grote mengkom, wijn (om te drinken, niet voor de Quiche)
Bladerdeeg bladert als je het bakt en omdat het nogal vettig is (bijna 80% boter) wordt het snel wak als je het met de vulling erin bakt. Als je je deeg eerst blind bakt houdt het zijn vorm en wordt het niet zo snel wak als je je vulling er in dropt. Vergeet er niet in te prikken voor je het in de oven stopt.
Tijdens het blind bakken (doe dat voor ongeveer 10 minuutjes in een voorverwarmde oven van +- 200 graden) moet je 5 dingen doen: je spekjes bakken, je champions kuisen, snijden en licht opbakken en je prei stoven.
Haal je deeg uit de oven, laat alles afkoelen en klop ondertussen de room met de eieren tot een homogene massa. Als dat gebeurd is vul je de deegbodem met respectievelijk: champs, preis, speks en kap je het eiermengsel erover heen. Verspreid dan de kaas eroverheen en gooi alles in de oven en blijf er gedurende een half uur af. Oven moet op 200 graden!
Zo zag het er bij ons uit!
pre-ei
post oven
href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCBeBka9X9CsnLzChZkepie9dpT07fapSm4OLBT0euma2VndlNpZcKmoUY_6rBgRMNs43QhxjgL1nDoylgAJ15TcEwVA8cm4zWkDJ4YwL_q1pVJqg7OhnupmVjMTLV7v-wJKSyyi8aQNs/s1600-h/quiche+009.jpg">
en hier heb je nog een filmpje!
Het recept is simpel:
- 1 sheet Bladerdeeg ( Delhaize)
- 2 DL room
- 4 eieren
- 200 gram spekjes
- pe/zo
- 200gr champies
- 2 preitjes
- 200 gram stevig afsmakende kaas
Randbenodigdheden: ronde bakplaat met opstaande rand, spatel, grote mengkom, wijn (om te drinken, niet voor de Quiche)
Bladerdeeg bladert als je het bakt en omdat het nogal vettig is (bijna 80% boter) wordt het snel wak als je het met de vulling erin bakt. Als je je deeg eerst blind bakt houdt het zijn vorm en wordt het niet zo snel wak als je je vulling er in dropt. Vergeet er niet in te prikken voor je het in de oven stopt.
Tijdens het blind bakken (doe dat voor ongeveer 10 minuutjes in een voorverwarmde oven van +- 200 graden) moet je 5 dingen doen: je spekjes bakken, je champions kuisen, snijden en licht opbakken en je prei stoven.
Haal je deeg uit de oven, laat alles afkoelen en klop ondertussen de room met de eieren tot een homogene massa. Als dat gebeurd is vul je de deegbodem met respectievelijk: champs, preis, speks en kap je het eiermengsel erover heen. Verspreid dan de kaas eroverheen en gooi alles in de oven en blijf er gedurende een half uur af. Oven moet op 200 graden!
Zo zag het er bij ons uit!
pre-ei
post oven
href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCBeBka9X9CsnLzChZkepie9dpT07fapSm4OLBT0euma2VndlNpZcKmoUY_6rBgRMNs43QhxjgL1nDoylgAJ15TcEwVA8cm4zWkDJ4YwL_q1pVJqg7OhnupmVjMTLV7v-wJKSyyi8aQNs/s1600-h/quiche+009.jpg">
en hier heb je nog een filmpje!
Icelandic People II
My new frosty friend Björgvinn sent me some links from the homeland. I think you guys will enjoy this!
Ice is cool
He sent some other links too, but they are not for publishing :)
Ice is cool
He sent some other links too, but they are not for publishing :)
donderdag 20 september 2007
Icelandic People
Welcome Björgvinn! Thanks for stopping by. I'm confident that you will not be able to understand anything you see on my Blog, but at least you can hear some music and look at some pictures of naked ladies. Well, not nescessarily naked...my wife reads my blog too you know. Looking forward to the next Teppan-Yaki session, meanwhile: keep warm over there, winter's coming. :)
Pleet van de meend
Sinden & The count of Monte Cristal - Beeper. Tegengekomen toen ik Annie Mac aan het googlen was. Ik weet dat ze in Ibiza speelt (niet dat ik daar ooit geweest ben) en op de website van Radio 1 staat dat ook te lezen. Maar de media player van de BBC heeft niet zo'n handige net gemist functie, waarbij je verder in de tijd kan gaan. En ik wilde is zien of ze goed kon Dj'en. Meestal zijn Radio presentatoren zwaar overroepen DJ's (zie Tomas de Soete bijvoorbeeld, ook al speelt hij wel leuk.) maar over Mac hoor je alleen maar goeds.
Anyhoo, dit nummertje zat in een van haar DJ'sets en enige verdere studie liet blijken dat ze het ook in haar Mash up speelde. Het is nogal housy, dus weze gewaarschuwd als je het 'koopt' op 'Itunes'.
100ste post trouwens, leuk!
MPW2400/3600 Reprise
De training was zeer de moeite. Al mijn vragen beantwoord en meer. Dat ding is dus redelijk compleet. Oce, Xerox, Kip, noem maar op, ze hebben geen kans tegen de specs die wij nu kunnen aanbieden. Volgende week ga ik mijn sales trainen se. En zullen het verkopen verdekke!
dinsdag 18 september 2007
MPW2400/3600
Morgen is het dan eindelijk zover. Opleiding op MPW 2400/3600. Twee nieuwe pareltjes uit de Ricoh stal. Deze toestellen zijn Ricoh's entry level grootformaat oplossingen voor de KMO. En met grootformaat bedoel ik dan ook echt GROOT formaat. Om even te schetsen: een A4 is ongeveer 297mmm lang en 210 mm breed. Mijn twee nieuwe toestellen kunnen papier draaien van A0: 1189 op 841. En als je buiten de A standaardnormen gaat, kan je op een van deze twee schatjes ook 914 mm breed papier bedrukken.
Dit om maar te zeggen dat je zo'n ding niet meteen op je bureau gaat zetten om je vouchers van Weekendesk mee af te drukken.
Afdruksnelheid voor zulke toestellen is relatief. Bij de voorganger AF 240W sprak met nog van lineaire snelheid, maar bij deze twee is men helemaal van de vorige notatie afgestapt en wordt snelheid gedefiniëerd in A1/minuut. Respectievelijk 4 en 6 ppm. Voor A0 wordt dat dan 2 en 3 natuurlijk. Wat niet erg veel lijkt, maar in realiteit een aanzienlijk verschil maakt.
Ze kunnen kopietjes maken, scans naar je e-mail adres sturen, printen vanuit eender welk autodesk en Bentley product, de lijst is praktisch eindeloos. Splinternieuw zijn de online finishing mogelijkheden. Wat betekent dat: een folder (plooimachine) die A0 terug kan plooien naar A4. De Architecten dansen in hun stoel en met reden, de investering voor dit type van toestel ligt minimaal 30% onder de investering voor een van haar concurrenten! Joy!
Op ontdekkingsreis
Ik was daarnet even aan het kijken wat je nog zoal met een blog kon doen. Het was niet echt een verassing dat je op een erg gemakkelijke manier 'polls' kan doen. Dus lieve lezer, vergeet niet te stemmen. Het onderwerp is nogal dom, maar het is slechts een test :)
Abonneren op:
Posts (Atom)